Pieprzony los Kataryniarza

Z Wikipedii

Pieprzony los Kataryniarza
Autor	Rafał Ziemkiewicz
Data pierwszego wydania	1995
Wydawca	superNOWA
Typ utworu	powieść fantastyczna

Pieprzony los Kataryniarza – polska powieść fantastyczna z nurtu politycznego cyberpunk autorstwa Rafała Ziemkiewicza, wydana w 1995. Książkę opublikowała superNOWA, zaś w 2003 nakładem Wydawnictwa MT ukazała się edycja w małym formacie z poprawkami autora.

[edytuj] Treść książki

Określenie "kataryniarz" dla operatorów sieci pochodziło od sposobu obsługi interfejsu przypominającego nakręcanie katarynki

Akcja powieści rozgrywa się na początku XXI wieku w Polsce, która jest obiektem rywalizacji międzynarodowych koncernów i służb specjalnych. Tytułowy bohater, Robert, jest kataryniarzem, czyli operatorem rozległej sieci komputerowej (według autora, oficjalna nazwa to indirect controller), który łączy się z nią poprzez przystawki podłączone do rdzenia kręgowego. Wychowany w patriotycznej rodzinie, walczył kiedyś z komunizmem, pracował też dla prawicowych rządów, potem rozczarowany światem polityki przeszedł do biznesu. Robert, poruszając się w cyberprzestrzeni przypadkowo odkrywa plany dotyczące przyszłych losów Europy Środkowej, w tym Polski, a wiedza ta prowadzi go do dalszych niebezpiecznych odkryć.

[edytuj] Nagrody i opinie recenzentów

Książka zdobyła kilka nagród polskiego środowiska miłośników fantastyki^[1]:

Nagroda im. Janusza A. Zajdla za najlepszą powieść roku 1995
Nagroda "Sfinks'95" za najlepszą polską powieść roku 1995
Nagroda zielonogórskiego klubu fantastyki "Ad Astra" – "Puchar Bachusa"

W opinii Jacka Dukaja Pieprzony los Kataryniarza jest powieścią z kluczem, gdzie pojawiają się atrapy Krzaklewskiego, Szczypiorskiego, Jęczmyka. Dukaj uznał też książkę Ziemkiewicza za najlepszą polską powieść science-fiction, licząc od Arsenału Marka Oramusa z 1985^[2].

Kinga Dunin na łamach dodatku literackiego do Życia Warszawy – Ex Libris poddała zarówno sens powieści jak i samego autora zdecydowanej krytyce, co spotkało się z ripostą Marka Oramusa w piśmie Fenix i dyskusją na temat możliwości zajmowania się przez fantastykę "poważnymi sprawami"^[3].