Polarność związków chemicznych

Z Wikipedii

Polarność związków chemicznych - to inaczej elektryczny moment dipolowy związków chemicznych.

Większość cząsteczek jest jako całość obojętna elektrycznie. Jednak w wielu cząsteczkach występują wiązania chemiczne z elektronami mocno przesuniętymi w stronę jednego ze związanych atomów. Powoduje to, że dana cząsteczka może mieć większą gęstość ładunku ujemnego w jednym miejscu i mniejszą w innym, dzięki czemu staje się dipolem elektrycznym.

Przykładem takiej cząsteczki jest woda H-O-H (H₂O). Elektrony w wiązaniach H-O są silnie przesunięte w stronę atomu tlenu, co powoduje, że na tym atomie zbiera się cząstkowy ładunek ujemny a na atomach wodoru cząstkowy dodatni. Kąt wiązań H-O-H nie wynosi 180° lecz jest to ok. 105°. Wszystko to razem powoduje, że od strony atomu tlenu cząsteczka wody jest naładowana ujemnie a od strony atomów wodoru dodatnio.

Polarne związki mają szereg własności, których nie posiadają cząsteczki apolarne. Są one np. w stanie solwatować czyli otaczać inne cząsteczki rodzajem kordonu, o ile te inne cząsteczki też wykazują własności polarne, co powoduje, że ciekłe związki polarne są dobrymi rozpuszczalnikami związków jonowych i innych związków polarnych.