Populacja standardowa

Z Wikipedii

Populacja standardowa to populacja statystyczna, którą tworzymy przy porównywaniu dwu lub więcej populacji w celu wyeliminowania pewnych czynników strukturalnych mogących wpłynąć na porównanie.

Przykład: Porównujemy stopę bezrobocia na dwóch hipotetycznych obszarach A i B. Wyniki badań przedstawia tabelka:

	obszar A			obszar B
	liczba zdolnych do pracy	liczba bezrobotnych	stopa bezrobocia	liczba zdolnych do pracy	liczba bezrobotnych	stopa bezrobocia
kobiety	1000	150	0,15	800	135	0,16875
mężczyżni	600	114	0,19	1000	200	0,20
ogółem	1600	264	0,165	1800	335	0,18611

Można zauważyć, że na obszarach A i B istnieją różnice w proporcjach płci, przez co stopy bezrobocia nie mogą być porównywane.

Aby wyeliminować wpływ czynnika płci na wyniki, tworzymy populację standardową, to znaczy taką, do której moglibyśmy odnieść obszar A i obszar B. Łączymy populacje A i B i sprawdzamy, co stałoby się, gdyby stopy bezrobocia z obszarów A i B obowiązywały w całej populacji:

	Populacja standardowa	Prawdopodobieństwo bezrobocia według obszaru A	Liczba bezrobotnych w populacji standardowej	Prawdopodobieństwo bezrobocia według obszaru A	Liczba bezrobotnych w populacji standardowej
kobiety	1000 + 800 = 1800	0,15	1800 * 0,15 = 270	0,16875	1800 * 0,16875 = 303,75
mężczyżni	600 + 1000 = 1600	0,19	1600 * 0,19 = 304	0,20	1600 * 0,20 = 320
ogółem	1800 + 1600 = 3400		507,5		624
standaryzowana stopa bezrobocia			507,5 / 3400 = 0,14926		624 / 3400 = 0,18353

Dokonaliśmy standaryzacji stopy bezrobocia. Jak widzimy różnica w stopach bezrobocia po wyeliminowaniu czynnika płci jest o wiele większa, niż mogłoby się wydawać na początku.

Populacja standardowa najczęściej ma wyeliminować wpływ czynnika wieku i jest stosowana w obliczaniu wielu wskaźników, m. in. stopy bezrobocia, umieralności na poszczególne choroby itd.

Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu statystyki