Potencjał postsynaptyczny

Z Wikipedii

Potencjał postsynaptyczny pobudzający (ang. Excitatory postsynaptic potential, EPSP) - rejestrowane z perikarionu komórki nerwowej jako przejściowa depolaryzacja jej błony, która powstaje w wyniku aktywacji kilku synaps. Wielkość tego potencjału waha się między 0,5 a 8 mV, w zależności od liczby pobudzonych połączeń aferentych, a zanikają one wykładniczo po 10-20 ms.

Prąd elektryczny, leżący u podłoża EPSP, przyjmuje wartość zerową przy potencjale odwrócenia. Potencjał ten jest efektem sumowania potencjałów równowagi dla tych jonów, które przenoszą prąd synaptyczny. W przypadku kwasu glutaminowego wartość potencjału odwrócenia wynosi około 0 mV, co świadczy o tym, że prąd przepływa za pośrednictwem jonów Na⁺ oraz K⁺.

Potencjał postsynaptyczny hamujący - pod wpływem GABA powstają szybkie hamujące potencjały, postsynaptyczne na skutek zwiększenia przepuszczalności błony postsynaptycznej dla jonów chlorkowych. Wskazuje na to identyczna wartość potencjału odwrócenia dla prądu leżącego u podłoża IPSP, oraz potencjału równowagi dla jonów chlorkowych, w obu przypadkach: -70 mV.

IPSP ma bardzo podobne właściwości do EPSP, z tym wyjątkiem, że ma charakter hamujący. Wzrost przepuszczalności dla Cl^- ma zawsze charakter hamujący, ponieważ w jego efekcie powstaje tendencja do stabilizacji potencjału błonowego w pobliżu wartości E_Cl. Zjawisko to występuje również wtedy, gdy potencjał spoczynkowy jest większy niż E_Cl, a GABA wywołuje depolaryzujący IPSA. Hamowanie GABA-ergiczne określa się niekiedy jako hamowanie bocznicujące. Przeciwstawia się ono depolaryzacji błony ku progowi pobudliwości, wywołanej przez EPSP.

[edytuj] Zobacz też

• potencjał czynnościowy, potencjał spoczynkowy