Powierzchnia nośna
Z Wikipedii
Powierzchnia nośna- jest to powierzchnia rzutu płata nośnego samolotu na płaszczyznę poziomą wraz z ich przedłużeniem wewnątrz obrysu kadłuba. Powierzchnia nośna stanowi główną powierzchnię odniesienia podczas wykonywania większości obliczeń związanych z aerodynamiką i mechaniką lotu statku powietrznego. W literaturze zwykle oznaczana wielką literą "S".
W przypadku skrzydeł prostokątnych wzór na powierzchnie nośną jest następujący:
S = b * C
gdzie: b - rozpiętość skrzydeł c - długość cięciwy skrzydła
[edytuj] Bibliografia
- "Mechanika Lotu" - Władysław Fiszdon