Pręt (wyrób hutniczy)

Z Wikipedii

Pręt – wyrób hutniczy, którego wymiary poprzeczne są znacznie mniejsze niż długość. Stosunek wymiaru poprzecznego do długości mieści się w zakresie od 0.001 do 0.35. Pręty w większości posiadają dużą sztywność, w celu ich deformacji należy użyć znacznych sił i specjalistycznych urządzeń. Pręty wykonywane są poprzez walcowanie lub przeciąganie.

Dostępne są pręty o przekrojach:

• okrągłym – średnice od 8 do 250 mm
• sześciokątnym – średnica okręgu wpisanego 8 do 62 mm
• kwadratowym – krawędź 8 do 180 mm
• prostokątnym – szerokość 12 do 150 mm, grubość 5 do 60 mm

Pręt stalowy charakteryzowany jest (w Polskich Normach) przez następujące cechy:

• średnica Ø lub wymiary przekroju
• gatunek stali
• klasa stali

Dla łatwiejszego rozróżnienia klasy stali pręty wykonuje się jako gładkie (klasy A-0 i A-I) lub żebrowane (klasy A-II A-III i A-IIIN). W przypadku prętów żebrowanych średnica jest uśredniana, to znaczy, że średnica wynika z ilości materiału, a nie konkretnego wymiaru pręta.

Pręty używane są do produkcji wyrobów poprzez obróbkę skrawaniem lub do wykorzystania jako elementy konstrukcji, np. elementy kratownic, ram lub do zbrojenia żelbetu.

Pręty dostarczane są jako wyroby indywidualne, w przypadku większych wymiarów poprzecznych lub w wiązkach w przypadku mniejszych wymiarów poprzecznych.

Pręt o przekroju okrągłym, którego stosunek wymiaru poprzecznego do długości jest dużo mniejszy niż 0.001, nazywane są drutami.

Zobacz też: stal konstrukcyjna