Praksyteles

Z Wikipedii

Praksyteles z Aten (gr. Πραξιτέλης Praksiteles, działał 370 p.n.e.-330 p.n.e.) – rzeźbiarz grecki z okresu późnoklasycznego. Żył i tworzył głównie w Attyce. Był synem i uczniem Kefisodotosa Starszego, rzeźbiarza. Praksyteles zasłynął jako mistrz miękkiego modelunku, wdzięku, zmysłowości. Zainicjował akty kobiece w monumentalnej sztuce greckiej. Tworzył, podporządkowując swe dzieła układowi diagonalnemu osi symetrii rzeźb (kontrapost). Jego posągi zwykle zakomponowane były w nowatorski sposób, we wdzięcznych, relaksowych pozach, w sytuacjach rodzajowych.

Spis treści 1 Materiał: 2 Dzieła: 3 Oryginalność dzieł: 4 Bibliografia

[edytuj] Materiał:

Rzeźbił w marmurze, brązie – Oryginalne rzeźby Praksytelesa, jak to było w zwyczaju w Grecji, były malowane. Rzeźby Praksytelesa malował uznany malarz Nikiasz. Kolory nie miały oddawać natury np. włosy były czerwone.

[edytuj] Dzieła:

W czasach starożytnych największą sławą cieszyły się 3 rzeźby:

• Eros w Tespiach
• Eros w Parion
• Afrodyta z Knidos, znana z rzymskiej kopii

Ponadto znane są:

• Hermes z Olimpii, znany również jako Hermes z małym Dionizosem
• Apollo z jaszczurką (Apollo sauroktonos)
• Satyr odpoczywający
• Artemida

Niektórzy badacze przypisują Praksytelesowi tzw. Efeba z Maratonu (na zdj.)

[edytuj] Oryginalność dzieł:

W czasach supremacji starożytnego Rzymu Rzymianie odkryli sztukę Grecką i na potęgę zaczęli sprowadzać dzieła sztuki do Rzymu. Wykonywano wtedy też wiele kopii znanych i sławnych dzieł. Dzięki temu wiemy, jak wyglądały niektóre z nich, bo wiele oryginałów potem zaginęło. Rodzi to jednak wiele problemów ze stwierdzeniem oryginalności dzieł. np. Hermes z małym Dionizosem odkryty w 1877 r. w Olimpii, uznawany był za oryginał. Przed laty uczony niemiecki C. Blümel uznał rzeźbę za kopię rzymską. Mimo kruchych podstaw wielu uczonych nadal zastrzega wątpliwą oryginalność dzieła.^[1]

[edytuj] Bibliografia

1. ↑ Karol Estreicher, "Historia sztuki w zarysie", PWN Warszawa 1984