Pranie brudnych pieniędzy
Z Wikipedii
Pranie brudnych pieniędzy – proceder obejmujący wszelkiego rodzaju operacje mające zazwyczaj na celu wprowadzenie do legalnego obrotu wartości majątkowych, które pochodzą z nielegalnych źródeł. W większości przypadków dotyczy to przestępczości narkotykowej i innej ciężkiej przestępczości.
Najbardziej znaną metodą tego procederu jest zawyżanie przychodów z działalności, której dokładne rozmiary są trudne do skontrolowania, w szczególności drobnej działalności usługowej. Pralnie odzieży są klasycznym przykładem tego typu działalności. Stąd też wzięła się nazwa tego procederu.
W międzynarodowym praniu pieniędzy na większą skalę włącza się skomplikowane operacje finansowe, co zresztą od kilku lat jest znacznie ułatwione przez postęp techniczny w sektorze finansowym.
Do przeciwdziałania praniu pieniędzy powołany został w Polsce Generalny Inspektor Informacji Finansowej.
Pojęcie prania brudnych pieniędzy użyto po raz pierwszy w latach 20. XX wieku w Stanach Zjednoczonych. Działalność mafii chicagowskiej kierowanej przez Al Capone czerpała ogromne zyski z nielegalnej produkcji, sprzedaży i przemytu alkoholu. Aby ukryć proceder, członkowie mafii prowadzili legalne działalności handlowo-usługowe, tj. sklepy a przede wszystkim pralnie. Dochody nielegalne dopisywano do codziennych utargów, aby ukryć ich pochodzenie.
Ośrodek Szkolenia Departamentu Skarbu USA określił pranie pieniędzy w następujący sposób: "pranie pieniędzy to proces, przy pomocy którego dochody przypuszczalnie uzyskane z działalności przestępczej są przekazywane, przekształcane, wymieniane albo też łączone i mieszane z legalnymi funduszami w celu ukrycia lub zatajenia prawdziwego charakteru, źródła, ukierunkowania, przepływu lub własności tych dochodów. Celem procesu prania pieniędzy jest nadanie pozorów legalności funduszom uzyskanym z działalności pozaprawnej lub działań z nią powiązanych".
Spis treści |
[edytuj] Etapy prania brudnych pieniędzy
Pranie brudnych pieniędzy to sekwencja kilka następujących zachowań obejmujących w szczególności: zatarcie nielegalnego źródła pieniędzy oraz utworzenie dla nich nowego "legalnego" pochodzenia.
1. Faza wstępna
Polega na przygotowaniu całego procesu, do fazy wstępnej zalicza się w szczególności dyslokacje kapitału (transport bądź to z miast na wieś, gdzie jest mniejsza szansa wykrycia lub też transport za granicę.
przykłady sposób transferowania kapitału za granicę:
a) metoda walizkowa- gdy brak jest obowiązku deklaracji dewiz. Polega na zwykłym "przewożeniu" pieniędzy. Możliwa do stosowania na terenie UE
b) przemyt – zasadniczo używa się tych samych kanałów przerzutowych (np. skrytki w samochodzie) co do wwozu np. narkotyków (ich sprzedaż to główne źródło "brudnych pieniędzy")Metoda ta jest o tyle niewygodna, że zazwyczaj pieniądze zajmują większą objętość niż wwożony wcześniej towar ws. do ich wartości. Trudniej je więc przemycić
c) transfer dóbr luksusowych – polega na zakupie drogich towarów (najczęściej dobre samochody), przewozie ich bądź przejeździe nimi przez granice i sprzedanie na miejscu.
d) bezpośredni przekaz elektroniczny – w tym wypadku pieniądze najpierw muszą być na koncie (opisane niżej),
e) umowy o kompensacje – "zapłata za długi innych" Często stosowana metoda, gangi umarzają sobie nawzajem długi swoich sojuszników aby ominąć etap przewożenia przez granicę. Sprzyja temu system bankowości podziemnej np. Hawala lub Hundi
2. Umiejscowienie (placement)
Polega na wprowadzeniu nielegalnych środków do systemu finansowego (zwykle poprzez wpłatę na konto). Jest to najbardziej ryzykowny etap całego procederu. Organizacje przestępcze stosują różne metody "obchodzenia" bankowej kontroli wpłat. Najczęściej polega on na dzieleniu całej kwoty na mniejsze sumy, poniżej progu rejestracji (structuring), także wpłaty przy użyciu setek wynajętych osób (tzw smurfing). Często ten etap możliwy jest dzięki "współpracy" pracowników banków lub instytucji finansowych. Czasem stosuje się także występujące w niektórych krajach zwolnienia z obowiązku rejestracji dla określonych rodzajów działalności (exempt transactions)
3. Warstwowanie (layering)
Etap ten polega na "urwaniu" śladu prowadzącego do rzeczywistego źródła pieniędzy. Następuje zazwyczaj poprzez dokonywanie wielokrotnych operacji transferu pieniędzy na konta w różnych bankach i państwach. W razie gdy transferu dokonano na konto banku znajdującego się w tzw. "oazie podatkowej" ślad urywa się (banki w tych państwach nie muszą rejestrować kto wpłacił lub skąd zostały przesłane pieniądze). Do transferu pieniędzy wykorzystywany jest np. międzynarodowy system SWIFT
Zamiast przechodzić przez te etapy przestępcy często reinwestują pieniądze w działalność przestępczą.
4. Integracja (Legitymizacja, Integration)
Polega na "dorobieniu" legalnego świadectwa dla pieniędzy. Stosuje się tutaj najróżniejsze metody, np.:
a) blending – najpowszechniej stosowana, polega na zmieszaniu pieniędzy pochodzących z "prania" z dochodami legalnymi. W tym celu przestępcy zakładają działalność gospodarczą która charakteryzuje się: gotówkowym obrotem, trudność stwierdzenia rzeczywistych przychodów, gwałtowną dynamiką zmian w wysokości przychodów i klientów. Musi to być ponadto działalność usługowa, aby nie trzeba się było wykazać produkcją. Najlepiej do tego celu nadają się dyskoteki i solaria.
b) ceny transferowe – przestępca kupuje coś taniej (np. jacht), a "pod stołem" dopłaca różnice. Następnie sprzedaje towar już po normalnej cenie rynkowej (tłumacząc się np. dokonaniem inwestycji) – różnica w cenie stanowi legalny dochód.
c) kasyna – kupuje się bilety do automatów za brudne pieniądze, następnie zwraca je jako rzekomą wygraną i otrzymuje całkowicie legalne środki pieniężne
d) winning ticket – organizacja przestępcza dowiaduje się kto wygrał w "totka", a następnie składa takiej osobie propozycje odkupienia losu po wyższej cenie niż wynosi wygrana. Efekt jak w pkt c.
[edytuj] Źródła pochodzenia pieniędzy
Czyste – dochody pochodzą z jasnych źródeł i zapłacono odpowiednie podatki
Szare – dochody uzyskane głównie z "szarej strefy" gdzie działalności gospodarcze są prowadzone bez zezwoleń. Najczęściej również nie są płacone podatki
Brudne – dochody pochodzące z działalności przestępczej
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu
- PRESS RELEASE UNITED NATIONS INFORMATION CENTRE Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych – Posiedzenie Nadzwyczajne na temat Światowego Problemu Narkotykowego oraz dotyczące zagadnienia Prania brudnych pieniędzy
