Pratt & Whitney R-4360
Z Wikipedii
Pratt & Whitney R-4360 Wasp Major, silnik gwiazdowy zaprojektowany w zakładach Pratt & Whitney w końcowym okresie II wojny światowej. Był to ostatni silnik tłokowy budowany przez P&W i stanowił jednostkę napędową ostatniej generacji amerykańskich samolotów śmigłowych.
Miał 28 cylindrów ustawionych w cztery rzędy po siedem cylindrów o łącznej mocy, w zależności od wersji, od 2240 do 3200 kW. Łącznie w latach 1944 - 1955 zbudowano 18,697 silników tego typu.
Były stosowane do napędu ostatniej generacji samolotów komunikacyjnych z napędem śmigłowym np. Douglas DC-7, czy rekordowej wielkości łodzi latającej Hughes H-4 Hercules. Wiele wersji tego silnika miały układ odzyskujący (poprzez układ turbin) energię z gazów spalinowych celem podniesienia mocy i poprawy sprawności.