Prawo średzkie

Z Wikipedii

Prawo średzkie łac. Jus Novi Fori, niem. Neumarkt-Magdeburger Recht to odmiana prawa niemieckiego powstała w Środzie Śląskiej na wzór praw obowiązujących w Halle na początku XIII wieku. Na podstawie tego prawa dokonywano lokacji miast i wsi, głównie w Wielkopolsce i północnej Małopolsce. Prawo średzkie wykorzystywało ponad 100 miast w Polsce, a łącznie z wioskami ponad 1000 miejscowości.

Było wczesną i konserwatywną odmianą prawa magdeburskiego - według niego w mieście rządził sołtys lub wójt dziedziczny wraz z ławnikami, a miasto posiadało ograniczoną autonomię i ograniczone sądownictwo. Zapewniało prawo spadkowe kobietom.

Zobacz też: prawa lokacyjne.