Prawo Metcalfe'a

Z Wikipedii

Prawo Metcalfe'a mówi, że użyteczność sieci telekomunikacyjnej lub innego systemu teleinformatycznego rośnie proporcjonalnie do kwadratu liczby urządzeń (użytkowników) do niej podłączonych.

Można to wyjaśnić na przykładzie wzajemnych połączeń telefonicznych typu "każdy z każdym". Sieć telekomunikacyjna, w której połączonych jest tylko dwóch użytkowników nie jest bardzo użyteczna, ponieważ istnieje w niej tylko jedno połączenie. Dołączając kolejnego użytkownika do sieci liczba połączeń "każdy z każdym" rośnie zgodnie ze wzorem , co jest zależnością kwadratową.

[edytuj] Krytyka

Prawo Metcalfe'a oparte jest o założenie, że wartość każdego połączenia w sieci jest jednakowa lub, nieco ogólniej, że wartość sieci dla indywidualnego użytkownika jest funkcją liniową ilości dostępnych mu połączeń ^[1]. Założenia te zostały poddane znaczącej krytyce, ponieważ w rzeczywistości wartość każdego połączenia może być inna. Co więcej, jest prawdopodobne, że użytkownicy ceniący połączenia bardziej przystąpią do sieci wcześniej, niż ci, którzy cenią je mniej. W takim przypadku wartość całości sieci będzie rosnąć wolniej niż kwadrat liczby użytkowników^[2].

[edytuj] Historia

Carl Shapiro oraz Hal Varian twierdzą, że choć "prawo Metcalfe'a" przypisuje się Bobowi Metcalfe'owi, naprawdę zostało mu ono przedstawione przez George'a Gildera^[3].

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Swann, Peter "The functional form of network effects", Information Economics and Policy, Volume 14, Issue 3, wrzesień 2002, strony 417-429.
2. ↑ Rohlfs, J. (2001), Bandwagon Effects in High Technology Industries (MIT Press, Cambridge), strona 29.
3. ↑ Rohlfs, J. (2001), Bandwagon Effects in High Technology Industries (MIT Press, Cambridge), strona 224.