Produkt niebezpieczny

Z Wikipedii

Produkt niebezpieczny - ta taka rzecz, która niezapewnia bezpieczeństwa jakiego można od niej oczekować przy uwzględnieniu jej normalnego zużycia. O tym czy produkt jest bezpieczny, decydują okoliczności z chwili wprowadzenia go do obrotu. Odpowiedzialność za produkt niebezpieczny do KC wprowadziła ustawa z 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za produkt niebezpieczny. Regulacje prawne dotyczące produktu niebezpiecznego zostały zawarte w artykule 449 indeks 1 do 11 Kodeksu Cywilnego. Podmiotami odpowiedzialnymi za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny są:

• producent - który w zakresie swej działalności gospodarczej wytwarza ten produkt

• wytwórca: materiału, surowca lub części składowej produktu

• producent nominalny - tj. ten kto umieszcza na produkcie swoją nazwę, znak towarowy lub podaje się za producenta.

• importer - tj. ten kto produkt wprowadza do obrotu na rynek

• zbywca produktu - jeżeli nie wiadomo kto jest producentem, producentem nominalnym i importerem

Podmiotem uprawnionym do żądania odszkodowania, jest każdy kto poniósł szkodę wyrządzona przez produkt niebezpieczny. Odpowiedzialnośc może obejmować zarówno szkodę na mieniu jaki i szkodę na osobie.

Odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny opiera się na zasadzie ryzyka. Producent nie odpowiada za szkody wyrzadzone przez produkt niebezpieczny, jeżeli wykaże , że:

- produktu nie wprowadził do obrotu

- produkt został skradziony lub utracony i w ten sposób wprowadzony do obrotu

- właściwości niebezpieczne produktu ujawniły się po wprowadzeniu go do obrotu a nie wynikały z przyczyny tkwiącej poprzednio w produkcie

- nie można było przewidzieć niebezpiecznych właściwości produktu na podstawie stanu nauki i techniki

Przesłankami odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny są : 1.wyrządzenie szkody i 2.adekwatny związek przyczynowy między zdarzeniem wywołującym szkodę a szkodą.

Roszczenie o naprawienie szkody ulega przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia w którym poszkodowany dowiedział się o osobie zobowiązanej do jej naprawienia. W każdym przypadku roszczenie przedawnia sie z upływem lat 10, od dnia wprowadzenia produktu do obrotu.