Program Pegasus

Z Wikipedii

Program Pegasus (po ang. "Pegaz") - był to amerykański program kosmiczny, w ramach którego powstały trzy satelity, przeznaczone do badań nad gęstością mikrometeorytów w przestrzeni wokółziemskiej.

Cała seria satelitów została zaprojektowana i zbudowana w ośrodku NASA - Marshall Space Flight Center, jak również były stamtąd sterowane podczas trwania misji.

Satelity były wystrzeliwane w przestrzeń kosmiczną w trakcie prób z rakietami Saturn i na orbicie pozostawały łącznie z czwartym stopniem tej rakiety.

[edytuj] Lista misji

• Pegasus 1 – wystrzelony w dniu 16 lutego 1965 r. na orbitę o wysokości 497/745 km (perygeum/apogeum). Masa 1,45 tony, a wraz z ostatnim członem rakiety Saturn 1, 8 ton. Przez cały czas misji aparatura satelity działała bez zarzutu.

• Pegasus 2 – wystrzelony w dniu 25 maja 1965 roku na orbitę o wysokości 514/740 km. W ciągu pierwszych 4 tygodni pracy satelita zasygnalizował 53 zderzenia z meteorytami.

• Pegasus 3 – wystrzelony w dniu 30 lipca 1965 r. na orbitę o wysokości 522/535 km.

W połowie 1968 roku na komendę z Ziemi została wyłączona aparatura wszystkich trzech satelitów, ponieważ znacznie przekroczyły planowany okres aktywnego istnienia (18 miesięcy), a uzyskane dane pomiarowe wykazały, że założenia konstrukcyjne w odniesieniu do ochrony statków Apollo przez mikrometeorytami są wystarczające.