Projekt Dedal
Z Wikipedii
 |
Zasugerowano, aby ten artykuł zintegrować z artykułem Projekt Daedalus. |
Projekt Dedal (ang. Project Daedalus) to kryptonim analiz wykonanych w latach 1973-1978 przez Brytyjskie Towarzystwo Międzyplanetarne, mających na celu zaprojektowanie bezzałogowego, międzygwiezdnego statku kosmicznego. Na główny cel projektu wybrano gwiazdę Barnarda. Założenia projektu wymagały dotarcie do gwiazdy Barnarda w ciągu 50 lat, co wymagałoby podróżowania z prędkością równą około 12% prędkości światła. Takie osiągi byłyby niemożliwe do uzyskania przy pomocy rakiet o napędzie chemicznym, zatem projekt wymagał statku o napędzie jądrowym, który był przedmiotem wcześniejszych analiz w czasie programu Orion.
Statek kosmiczny Dedal miał zostać zbudowany na orbicie Ziemi i mieć początkową masę 54 tysięcy ton, w tym 50 tysięcy ton paliwa i 500 ton urządzeń naukowych. Na pierwszym etapie, silniki w ciągu dwóch lat miały rozpędzić pojazd do prędkości 7,1% prędkości światła, po czym miały zostać odrzucone. Silniki drugiego etapu działałyby przez kolejne 1,8 roku, po czym statek poruszałby się bez napędu w kierunku gwiazdy Barnarda przez kolejne 46 lat. W tym czasie pojazd miał przeprowadzić badania ośrodka międzygwiazdowego.
W planach nie przewidywano hamowania po dotarciu do gwiazdy Barnarda. Zamiast tego, Dedal miał wystrzelić w kierunku gwiazdy lub orbitujących ją planet kilkanaście sond, mających na celu zebranie danych naukowych, które miały być później przetransmitowane na Ziemię z użyciem silnej anteny zamontowanej na Dedalu.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Daedalus, Project The Encyclopedia of Astrobiology, Astronomy, and Spaceflight (en)
