Prokop (biskup krakowski)
Z Wikipedii
Prokop (zm. 1295) - biskup krakowski od 1292.
Prawdopodobnie spokrewniony z księciem Bolesławem Wstydliwym i Leszkiem Czarnym. Od 1270 poświadczony w dokumentach jako kanclerz obu książąt. Prepozyt gnieźnieński, kanonik krakowski. W latach 1276-1283 był administratorem archidiecezji gnieźnieńskiej.
Pod koniec 1292 roku został biskupem krakowskim. W 1294 odbył podróż do Pragi, aby złożyć hołd królowi Wacławowi II uznając go za pana i opiekuna kościoła krakowskiego.
Stworzył instytucję kancelarii biskupiej. Założyciel wsi Prokocim, dzisiejszej dzielnicy Krakowa. Według tradycji pochowany w katedrze krakowskiej.
Co do daty śmierci, to tradycyjnie przyjmuje się, że zmarł w 1295 roku. Ostatnio pojawiła się hipoteza, że Prokop zmarł 8 grudnia 1294[1].
Przypisy
- ↑ A. Rodziewicz, Data śmierci biskupa krakowskiego Prokopa, [w:] Władcy, mnisi, rycerze. Gdańskie studia z dziejów średniowiecza, nr 3, pod red. B. Śliwińskiego, Gdańsk 1996, s. 217-222
| Poprzednik Paweł z Przemankowa |
 |
Biskup krakowski 1292-1295 |
|
Następca Jan Muskata |
