Promieniowanie rozproszone
Z Wikipedii
Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość. |
Promieniowanie rozproszone (Promieniowanie nieba; promieniowanie słoneczne rozproszone; ang. diffuse solar radiation) – Termin określany w klimatologii jako promieniowanie słoneczne w zakresie długości fal elektromagnetycznych od 0.17-0.29 μm do 3.5-4.0 μm, dochodzące do powierzchni czynnej (powierzchni Ziemi) z hemisfery nieba, z wyłączeniem promieniowania bezprośredniego. Promieniowanie rozproszone mierzy się przyrządem zwanym dyfuzjometrem, zazwyczaj jest to piranometr z ekranem eliminującym promieniowanie bezpośrednie. Promieniowanie to powstaje w wyniku rozpraszania promieniowania bezpośredniego, m.in. w atmosferze ziemskiej lub w innych ośrodkach (wodzie, śniegu, zawiesinach). Np. w dzień, przy niebie całkowicie zasłoniętym grubymi (optycznie) chmurami, światło widzialne na powierzchni ziemi jest prawie w całości promieniowaniem rozproszonym. Podobnie jest w strefie eufotycznej oceanu, gdzie promieniowanie bezpośrednie jest stopniowo absorbowane i rozpraszane.
[edytuj] Zobacz też
Promieniowanie rozproszone w atmosferze – hasło z angielskiej wikipedia dotyczące przykładu promieniowania rozproszonego w atmosferze