Przywilej jedlińsko-krakowski

Z Wikipedii

Przywilej jedlneńsko-krakowski - przywilej szlachecki nadany przez Władysława Jagiełłę w zamian za obietnicę szlachty polskiej, że jego syn Władysław III Warneńczyk zasiądzie na tronie polskim i przedłuży to panowanie dynastii Jagiellonów w Polsce.

Treść przywileju została sformułowana w Brześciu Kujawskim w 1425 roku. Nadanie przywileju nastąpiło w Jedlni w 1430 roku, a w 1433 roku w Krakowie nastąpiło jego potwierdzenie.

Przywilej ten gwarantował szlachcie nienaruszalność osobistą przez króla i jego urzędników bez prawomocnego wyroku sądowego. Król zobowiązał się, że neminem captivabimus nisi iure victim (nikogo nie uwięzimy, nim go wcześniej nie pokonamy prawem). Ponadto przywilej nadawał szlachcicowi wyłączne prawo do zostania dostojnikiem kościelnym. Było to pierwsze w Europie prawo gwarantujące nietykalność osobistą szlacheckich poddanych. W Anglii podobny akt prawny, Habeas Corpus Act, uchwalono w 1679 roku.