Pulsoksymetr
Z Wikipedii
Pulsoksymetr - urządzenie elektroniczne służące do nieinwazyjnego pomiaru saturacji krwi.
Działa na zasadzie pomiaru pochłaniania przez czerwone krwinki w naczyniach włosowatych promieniowania o dwóch różnych długościach fali - czerwonego i podczerwonego. Na podstawie pomiaru oblicza się stopień nasycenia hemoglobiny tlenem (SpO2). Pulsoksymetr mierzy też tętno. Algorytm obliczania jest z reguły skonstruowany w sposób uniezależniający wyniki od grubości tkanki pacjenta oraz innych czynników indywidualnych (jak lakier na paznokciach, blizny, anomalie anatomiczne).
Pulsoksymetr składa się z jednostki centralnej oraz czujnika. Dostępne są również przenośne wersje zasilane przez baterie oraz specjalnie przystosowane wersje militarne.
Czujnik pulsoksymetru zakłada się zazwyczaj na palec u ręki. Niektóre rodzaje zakłada się na palec u nogi, płatek ucha, a u noworodków na stopę lub nadgarstek. W zależności od potrzeb używa się czujników jednorazowych oraz wielokrotnego użycia.
Normalny poziom saturacji tlenem wynosi w od 95 do 100%. Stosuje się powszechnie w medycynie.