Quousque tandem abutere, Catilina, patientia nostra?
Z Wikipedii
Quousque tandem abutere, Catilina, patientia nostra – incipit mowy przeciw Katylinie, wygłoszonej 8 listopada 63 roku p.n.e. w Senacie rzymskim przez mówcę i polityka Cycerona po wykryciu spisku, mającego na celu obalenie republiki. W dosłownym tłumaczeniu: Jak długo, Katylino, będziesz nadużywał naszej cierpliwości?.
Zwrot używany jest dla zwrócenia uwagi na czyjąś hipokryzję. Przykład użycia:
- O pani hr. Działyńskiej z ks. Czartoryskich nic nie wiem. Damę tę znałem tyle, iż raz w życiu obiad z nią jadłem i mówiłem dwa słowa – a te dwa słowa nie były: "kocham cię", albowiem nie byłem nigdy pod tym względem podobny do Czytelnika listu tego. Ja, Twój czytając, mimowolnie wykrzyknąłem: "O! Michciu, Michciu... quousque tandem... abutere"[1].
[edytuj] Przypisy
- ↑ Cyprian Kamil Norwid, Do Michała Kleczkowskiego, 1858 r., [w:] Pisma wszystkie, t.8, s.335 (cytat za stroną: http://www.wiedza.pl/popup.php?id=560)
