Radzim (wielkopolska)
Z Wikipedii
Współrzędne: 52°35'23" N 16°57'1" E
Radzim | |
Województwo | wielkopolskie |
Położenie | 52° 35'23'' N 16° 57'1'' E |
Położenie na mapie Polski
|
Radzim – kasztelania w woj. wielkopolskim, w przeszłości jeden z ważnych ośrodków osadniczych.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Utworzenie kasztelanii radzimskiej wyznacza początki funkcjonowania polskiej administracji państwowej dla Murowanej Gośliny, Suchego Lasu, Czerwonaka i Obornik.
[edytuj] Kasztelani radzimscy
-
- Beniamin herbu Zaremba[1] 1256 r.
- Zbylut z Kozielska herbu Pałuka[2] 1271 r.
- Chemka herbu Pomian[3] 1280-l 294 r.
- Drogosław z Bytynia herbu Drogosławic[4] 1294 r.
- Piotr z Mileszynej Górki herbu Wczele[5] 1339-1343 r.
- Markusz z Miłosławia herbu Doliwa[6] 1362-l363 r.
- Wojciech Skóra z Gaju herbu Awdaniec[7] 1374-l 382 r.
- Wincenty z Pniew herbu Nałęcz[8] 1387-1399 r.
- Jarota z Wilkowa polskiego herbu Bylina[9] 1399-1425 r.
[edytuj] Kalendarium dziejów kasztelanii
1236 – Założenie parafii radzimskiej przez biskupa poznańskiego Pawła. Książę wielkopolski Władysław Odonic funduje kościół pod wezwaniem św. Mikołaja i św. Barbary.
1256 – Pierwsza wzmianka o kasztelanii radzimskiej. Na dokumencie księcia wielkopolskiego Przemysła I występuje jako świadek kasztelan radzimski Beniamin.
1294 – Ostatnia w XIII wieku wzmianka o kasztelanii radzimskiej.
1339 – Wzmianka o kasztelanach radzimskich (po ponad czterdziestoletniej przerwie) .
1360 – Król Kazimierz Wielki dokonuje wymiany dóbr z komandorią joannitów. Radzim przechodzi na własność kawalerów maltańskich.
1383 – W Radzimiu zostaje ustanowiony rozejm pomiędzy starostą generalnym wielkopolskim Domaratem z Iwna a Mikołajem z Bogorii kasztelanem zawichojskim i Krzesławem ze Szczekocin kończący wojnę domową (tzw. wojna Nałęczów z Grzymalitami) w Wielkopolsce.
1425 – Umiera ostatni znany kasztelan radzimski Jarota z Wilkowa Polskiego.
1501 – Pożar kościoła w Radzimiu trawi wyposażenie wnętrza.
1781 – Komandor poznańskiej komandorii joannitów Andrzej Miaskowski przyznaje chłopom z Radzimia i Maniewa prawo do dziedzicznego posiadania uprawianej ziemi.
1793 – Drugi rozbiór Polski. Radzim wchodzi w skład Królestwa Prus.
1831 – Większość mieszkańców Radzimia umiera podczas epidemii cholery.
1832 – Umiera komandor Andrzej Miaskowski. Władze Pruskie przejmują majątek poznańskiej komandorii joannitów. Decyzją władz kościół pod wezwaniem św. Mikołaja i św. Barbary w Radzimiu zostaje zamknięty. Wierni z parafii radzimskiej zmuszeni są uczęszczać do kościołów w innych miejscowościach (Obornikach i Chojnicy).
1833 – Sprzeciw władz kościelnych przeciwko rządowej propozycji likwidacji parafii radzimskiej.
1842 – Rozbiórka kościoła radzimskiego (pozostaje tylko pruska leśniczówka i wyludniony folwark po plebani).
1865 – Przedstawiciele władz pruskich i wysłannicy władz kościelnych dochodzą, do porozumienia w sprawie przeniesienia centrum parafii radzimskiej do Maniewa.
1873 – Zostaje oddany do użytku kościół w Maniewie. Koniec sporu o istnienie parafii radzimskiej.
W latach 50. XIX w. powstało leśnictwo, ale okupanci po 1939 wysiedlili ostatniego rezydującego leśniczego, a lata-siedemdziesiąte XX w. przyniosły likwidację leśnictwa radzimskiego.
[edytuj] Zabytki
Na terenie grodu kasztelańskiego od 2002 roku trwaja prace archeologiczne w celu odkrycia przeszłosci Radzimia i roli jaką odegrał w historii Wielkopolski.[10]
[edytuj] Bibliografia
- Urzędnicy dawnej Rzeczypospolitej XII-XVIII wieku. Spisy, red. A Gąsiorowski, t. l, Kórnik 1985.
- Dzieje Radzimina w zarysie. Dariusz Paprocki, Murowana Goślina, 2004
Przypisy
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy: Autopilot • Google Maps • Szukacz • Targeo • Zumi
- Zdjęcia satelitarne: Google Maps • Wikimapia • Zumi