RD-115

Z Wikipedii

Radiostacja RD-115

Radiostacja RD-115 - miejsce pracy operatora łączności

RD-115 - radiostacja desantowa wz.115. Radziecki wóz łączności produkowany głownie w ZSRR a także na licencji w innych krajach Układu Warszawskiego. Miał to być wóz łączności wysokiej mobilności - możliwe było jego złożenie do wysokości 1 metra tak aby móc go desantować z dowolnego samolotu transportowego na spadochronie za tyły wroga. Radiostacja RD-115 jest zamontowana na samochodzie osobowo – terenowym typu UAZ-469B wyposażonym w instalację przeciwzakłóceniową i dodatkową prądnicę typu GSU-1500Z. Pierwsze egzemplarze były produkowane także na podwoziu GAZ-69.

Radiostację produkowano w kilku wersjach - m.in.: RD-115, RD-115Z, RD-115ZT, RD-115ZT/E R-115ZMT.

[edytuj] Przeznaczenie

Radiostacja jest przeznaczona do zapewnienia łączności radiowej w sieciach dowodzenia i współdziałania. Zapewnia ona nieutajnioną łączność telefoniczną poprzez radiostacje R-130, R-123, R-107 i linię przewodową oraz łączność telegraficzną kluczem, a także łączność telefoniczną utajnioną (niektóre wersje) poprzez radiostację i linie przewodowe.

[edytuj] Wyposażenie

W skład wyposażenia RD-115Z wchodzą:

• Radiostacja KF – R-130.
• Radiostacja UKF – R-123.
• Radiostacja UKF – R-107.
• Telefoniczny aparat polowy TA-57.
• Zestaw komutacji i łączności wewnętrznej (UTWR - urządzenie taktycznego współdziałania radiostacji):
  • pulpit operatora łączności PC-0;
  • blok komutacji i dopasowania PM-0;
  • pulpit dowódcy PK-0;
  • 0blok filtrów liniowych FL-1
• Pulpit wynośny PW-1.
• Urządzenia zasilające w składzie:
  • blok zasilania BZ-15A;
  • pojemnik PA-1 z akumulatorami 2 x 6SE 136;
  • tablica zabezpieczająca wejścia sieci TZWS-2;
  • prostownik PR-24/25;
  • pojemnik PA-2 na akumulatory 2KNP-20;
• System antenowy w składzie:
  • maszt teleskopowy o wysokości 10m - ręczny;
  • antena quazimagnetyczna
  • antena dipol symetryczny;
  • antena masztowa typu AMD-123
  • antena prętowa 4m;
  • antena prętowa 2,7m;
  • filtr rozgałęziony do jednoczesnej pracy rdst. R-123 i R-107 na wspólnej antenie.

[edytuj] Skład załogi

Załoga radiostacji składa się z trzech osób. W skład załogi radiostacji wchodzą:

• I wariant

1. oficer - dysponent radiostacji
2. dowódca radiostacji - starszy operator łączności
3. kierowca

• II wariant

1. dowódca radiostacji - starszy operator łączności
2. operator łączności
3. kierowca

[edytuj] Zasilanie RD-115

Radiostacja może być zasilana z trzech rodzajów źródeł:

• z sieci pokładowej prądu stałego o napięciu 26V z dwóch akumulatorów pokładowych o pojemności 120-135Ah;
• z zewnętrznej sieci prądu przemiennego o napięciu 220V 50Hz;
• z systemu odbioru mocy SOM od silnika samochodu.

[edytuj] Anteny i zasięgi łączności

Przy pracy radiostacji R-130:

• antena quazimagnetyczna – do 100km;
• antena dipol symetryczny – do 350km;
• antena prętowa 4m – 20 – 50km;

Przy pracy radiostacji R-123

• antena prętowa 4m – 15 – 20km;
• antena AMD-123 – 40 – 60km;

Przy pracy radiostacji R-107

• antena prętowa 4m – 5 – 7km;
• antena prętowa 2,7m – 4- 6km;
• antena masztowa AMD-123 – 15 – 20km

[edytuj] Pozostałe dane techniczne

Urządzenia łączności przystosowane są do pracy w zakresie temperatury otaczającego powietrza od –30ºC do +50ºC. Ciężar radiostacji wraz z trzyosobową załogą nie przekracza 2490kg. Radiostacja jest przystosowana do desantowania.(Masa zestawu w wersji R115ZMT wynosi 2930kg - nie jest przystosowana do desantowania)

Radiostacja R-115ZMT - miejsce pracy operatora łączności (R130,R107,pulpit PC-0). Drugi operator obsługiwał R123Z i R809M2.Dowódca radiostacji obsługiwał radiotelefon Radmor i pulpit PK-0

[edytuj] Wersja R-115ZMT

Wersja ZMT była próbą zrobienia małej aparatowni łączności. Wersja ta była zamontowana na podwoziu UAZ-452, które nienadawało się do desantu z samolotów, w związku z powyższym utraciła literkę "D" w nazwie. Wyprodukowana została w śladowej ilości pozostając w fazie prototypu. Wóz ten nie rozpowszechnił sie ze względu najprawdopodobniej na kiepskie właściwości trakcyjne a także taktyczno-bojowe.Na etaty wszedł w jego miejsce wóz dowodzenia R-5 na podwoziu BRDM-2, który choć możliwości techniczne miał zdecydowanie słabsze to zarówno opancerzenie jak i właściwości trakcyjne na głowę pobiły R-115ZMT

[edytuj] Przeznaczenie

Radiostacja przeznaczona była do zapewnienia współdziałania wojsk zmechanizowanych z lotnictwem w zakresie taktycznych działań rozpoznania.

[edytuj] Istotne zmiany

Dodano następujące elementy:

• radiostacja R809M2 - do łączności ze wsparciem lotniczym;
• antena stożkowo-dyskowa do łączności z samolotami;
• zespół spalinowo-elektryczny AB-1/230;
• radiotelefon logistyczny Radmor
• przyrząd rozpoznania skażeń promieniotwórczych DP3B
• system sygnalizacji świetlnej
• stanowisko trzeciego operatora
• zamontowany na stałe maszt teleskopowy o wys. 10m
• zastosowano radiostację R-123Z - przystosowaną do współpracy z UTS (systemem "utrudniającym" możliwość przechwycenia korespondencji)

Zmodyfikowano

• zestaw komutacji i łączności wewnętrznej (UTWR) dopasowując go do 3 stanowisk oraz 4 radiostacji.
• wprowadzono możliwość zastosowania w miejsce radiostacji R-107 radiostacji TuberozaT-2 z przystawką cyfrową

Zrezygnowano

• z anteny quasimagnetycznej zastępując ją dwoma zamiennie stosowanymi antenami prętowymi (rozwiązanie bardzo niepraktyczne - w ruchu anteny ulegały usterkom).

[edytuj] Źródła

zdjęcia i informacje na temat R-115ZMT dzięki uprzejmości autora strony http://www.nietoperz.militarni.pl