Receptory rozpoznające wzorce
Z Wikipedii
Receptory rozpoznające wzorce w skrócie PRR (ang. pattern recognition receptor) są to specyficzne receptory o bardzo szerokim zakresie występowania.
Można je podzielić na 3 podstawowe klasy: receptory wydzielane, powierzchniowe i aktywujące komórki. Do receptorów wydzielanych należą przede wszystkim opsoniny, które wiążą się z antygenami i ułatwiają fagocytozę (np. białko wiążące mannozę i białka surfaktantu A i D, niektóre składniki układu dopełniacza). Do receptorów uczestniczących w fagocytozie należą receptory zmiatacze (scavenger receptors) i receptory dla mannozy. Znajdują się na powierzchni komórek zdolnych do prezentacji antygenów (np. komórki dendrytyczne i makrofagi) i mają zdolność do bezpośredniego wiązania PAMP. Tam następuje ich pochłonięcie, proteoliza wewnątrzkomórkowa w endosomach skąd trafiają na powierzchnię komórki APC (prezentującej antygen) wraz z cząsteczkami MHC II. Trzeci rodzaj tych receptorów jest najbardziej powszechny, ponieważ znajdują się również na wielu innych rodzajach komórek, np. komórki nabłonka jamy ustnej, przewodu pokarmowego i innych. Mają bardzo rozproszoną lokalizację i z reguły jako pierwsze alarmują organizm o zaistniałej infekcji. Mają zdolność do wydzielania β-defenzyn = mogą przez to samodzielnie wyeliminować niektóre drobnoustroje przez swoje silne właściwości bakteriobójcze i chemotaktyczne w stosunku do pozostałych komórek układu odpornościowego.
Z receptorami PRR wiążą się również endogenne ligandy (np. HSP60 - białko szoku cieplnego), ale uwalniane są one np. wskutek apoptozy (śmierci zaprogramowanej) komórek. Dzieje się tak np. po zmiażdżeniu/zranieniu tkanki --> wstępna aktywacja i przygotowanie na ewentualne zakażenie, lub gdy zakażenie wywołuje drobnoustrój nie mający PAMP ale wywołujący martwicę tkanek.
Przeczytaj też zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych na Wikipedii!
Wikiprojekt: Nauki medyczne • Portal: Nauki medyczne
