Religia w Libii

Z Wikipedii

Dominującym wyznaniem w Libii jest islam. 97% ludności deklaruje praktykę tej religii. Zdecydowana większość muzułmanów libijskich to sunnici. Islam jest zarówno duchowym przewodnikiem osób prywatnych, ale też istotnym elementem polityki rządu. Mniejsze ugrupowania (pomiędzy 5 i 10%) należą do ibadyci, żyjących przede wszystkim w Dżabel Nefusa i mieście Zuwara.

[edytuj] Inne wspólnoty

W Libii istnieje również kilka małych wspólnot chrześcijańskich, składających się wyłącznie z obcokrajowców.

Koptyjski kościół prawosławny pochodzący z Egiptu jest największym i najbardziej historycznym chrześcijańskich kościołem w Libii. Żyje tu ponad 60 000 egipskich Koptów obejmujących ponad 1% populacji kraju.
Istnieją również małe wspólnoty anglikańskie, składające się głównie z afrykańskich imigrantów w Trypolisie, jako część anglikańskiej diecezji Egiptu .
Liczba wyznawców kościoła rzymskokatolickiego wynosi 40 000 obcokrajowców, którzy są obsługiwani przez dwóch biskupów, po jednym w Trypolisie (obsługujących społeczność włoską) i jeden w Bengazi (obsługujących społeczność maltańską).
Świadkowie Jehowy w Libii obecni są od 1950 roku prowadzą obecnie działalność niezalegalizowaną, a ich liczba wynosi kilkanaście osób (w tym wielu obcokrajowców).
Libia była do niedawna ojczyzną jednej z najstarszych społeczności żydowskich w świecie, którego historia na tym terenie sięga co najmniej 300 roku p.n.e.. Szereg pogromów rozpoczętych na początku listopada 1945 roku i trwających prawie trzy lata, drastycznie zmniejszyło libijską społeczność żydowską. W roku 1948, około 38 000 Żydów pozostawało jeszcze w kraju. Ale po uzyskaniu przez Libię niepodległości w 1951 roku, większość Żydów wyemigrowała. A po Kryzysie Sueskim w 1956 roku, około 100 pozostałych wyznawców judaizmu zostało zmuszonych do opuszczenia kraju.
0,3% ludności identyfikuje się z buddyzmem, Libia posiada największą liczbę buddystów ze wszystkich krajów Afryki Północnej. Jednakże, nie istnieją tu żadne ich świątynie.