Riccione

Z Wikipedii

Współrzędne: 44°00' N 12°39' E44 12.65 (Riccione)


Riccione

Państwo	Włochy
Region	Emilia-Romania
Prowincja	Rimini
Położenie	44° 00' N 12° 39' E
Powierzchnia	17 km²
Populacja (2004) - liczba ludności - gęstość	32 991 1 940,6/km²
Numer kierunkowy	0541
Kod pocztowy	47036
Kod ISTAT	099013
Położenie na mapie Włoch Riccione

Riccione to miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Emilia-Romania, w prowincji Rimini.

Wg danych na rok 2004 gminę zamieszkuje 32 991 osób, 1 940,6 os./km².

[edytuj] Linki zewnętrzne

Źródło danych: Istituto Nazionale di Statistica

Nazwa Riccione w dialekcie romagnolo, którym mówi większość mieszkańców tamtych terenów, brzmi Arciùn lub Arzòn. Początki osadnictwa są odległe w czasie, gdyż najstarsze znaleziska archeologiczne datowane są na II w. przed Chr. Dzięki położeniu przy Via Flaminia, drodze, która wiodła z Rzymu do Rimini oraz w stronę Rawenny i portu w Classe, a także łączyła się z drogą w kierunku Piacenzy i Mediolanu, którą Rzymianie przekształcili w Via Emilia, w okolicach dzisiejszego Riccione rozwijało się osadnictwo rzymskie. W czasach rzymskich istniała tu stacja pocztowa, gdzie zatrzymywali się podróżni i gdzie mogli nakarmić konie przed dalszą podróżą. Świadectwem kontaktów mieszkańców miejscowości z czasów rzymskich z odległymi ludami są pozostałości odnalezione przez archeologów w pobliżu cmentarza. W 1260 r. osiedla się w Riccione florencka rodzina Agolanti, powiązana z rodem Malatesta, władcami Rimini. Przez pewien czas miejscowość należała do Państwa Kościelnego, gdyż Malatestowie byli wasalami papieża. W XVII w. wzdłuż wybrzeża budowane były strażnice, które miały bronić okolicy przed atakami piratów. Od początków XIX w. zaczyna się rozwój turystyki. W miejscowości powstają eleganckie rezydencje. Na rozwój tej praktyki wpływa upowszechnienie transportu kolejowego na trasie Bolonia - Ankona. W Riccione powstaje wtedy wiele rezydencji, które funkcjonują jako drugie domy dla wielu mieszkańców Bolonii. Dzięki proboszczowi parafii w Riccione, ks. Luigi Tonini, zbudowano w 1862 r. stację kolejową. Miejscowość zaczęła się rozwijać szczególnie wtedy, gdy zaangażowali się w to Giovanni Ceccarini i jego żona Maria Boorman Ceccarini. Dzięki Marii Ceccarini powstał szpital miejski noszący imię jej męża oraz przedszkole. W 1934 r. Benito Mussolini kupił w Riccione willę, z której korzystał w czasie wakacji przez 10 lat, a która istnieje do dziś. W latach trzydziestych XX w. do Riccione przybywa już ok. 30 000 turystów rocznie i istnieje ponad 80 hoteli. Piękne wille stojące często w zieleni, dzięki którym Riccione nazywane jest Zieloną Perłą Adriatyku, zaczynają ustępować miejsca innym, licznie powstającym budynkom, an skutek rozwoju miasta.