Richard Pfeiffer
Z Wikipedii
Richard Friedrich Johannes Pfeiffer (ur. 27 marca 1858 r. w Zdunach, zm. 15 września 1945 r. w Lądku-Zdrój) - niemiecki lekarz, bakteriolog. 27 marca 1858 r. w Zdunach urodził się Richard Pfeiffer, syn Ottona - niemieckiego pastora miejscowej parafii ewangelickiej i Natalii z domu Jüttner.
Po ukończeniu edukacji w gimnazjum w Świdnicy studiował medycynę na Akademii Cesarza Wilhelma w Berlinie. W 1887 r. został asystentem w Instytucie Higieny berlińskiego uniwersytetu, cztery lata rozpoczął kierowanie tamtejszym Instytutem Chorób Zakaźnych. W 1894 r. otrzymał tytuł profesora, pracował na uniwersytetach w Królewcu i we Wrocławiu.
Odbył podróże naukowe po Włoszech i Indiach w trakcie których prowadził badania nad malarią i dżumą. Współpracował z noblistą - profesorem Robertem Kochem.
Richard Pfeiffer w 1892 r. odkrył pałeczkę grypy, pracował też nad surowicą przeciwko tej chorobie. Odkrył także endotoksynę - niebezpieczną dla człowieka toksynę występującą w ściankach komórek Gram-ujemnych.
Naukowiec prowadził także badania nad szczepionką przeciwko durowi brzusznemu i cholerze. Zajmował się obserwacją cyklu życiowego ziarenkowców. W 1894 r. Pfeiffer odkrył, że po podaniu wcześniej zaszczepionym świnkom morskim żywych szczepów przecinkowców cholery, nie dochodzi do rozwoju tej choroby a bakterie ulegają rozkładowi. Zjawisko to uczony nazwał bakteriolizą, która nazywana jest także "fenomenem Pfeiffera" lub "fenomenem Isajewa-Pfeiffera".
Na naukowych dokonaniach Richarda Pfeiffera opiera się dzisiejsza serodiagnostyka. Bakteriolog rodem ze Zdun jest współautorem "Mikrofotograficznego atlasu bakterii" oraz "Podręcznika mikrobiologi". Był członkiem wielu stowarzyszeń naukowych, m.in.: Królewskiego Towarzystwa Naukowego w Londynie czy Królewskiej Akademii Nauk w Sztokholmie.
Za swoje osiągnięcia naukowe otrzymał liczne odznaczenia i wyróżnienia, wśród nich - złoty medal Pasteura.
