Riddhiprabheda
Z Wikipedii
Riddhiprabheda (skt.) - są to zdolności nadprzyrodzone mające, według niektórych szkół buddyjskich, pojawiać się u bardzo zaawansowanych osób praktykujących buddyzm, którzy na swej ścieżce zbliżą się do oświecenia. Moce te pojawiły się ponoć wśród wielu bezpośrednich uczniów Buddy Siakjamuniego, ale on wyraźnie zakazał ich używania. Wśród posiadających takie moce można wyróżnić bezpośrednich uczniów Siajkamuniego:
- Mogallana - osiągnął najwyższe mistrzowsko w różnych rodzajach sił nadzwyczajnych,
- Anurudha i Sakula - boskie oko (diwjaczaksur),
- Sobhita i Bhada Kapilani - wiedza o poprzednich wcieleniach (purwanirwasanusmriti),
- Sagalo - kontrola nad ogniem,
- Cula Pankhata - moc "podróżowania astralnego",
- Pilinda - porozumiewaniu się z istotami niebiańskimi,
- Uppallavana.
Także wśród późniejszych zwolenników Buudy moce te pojawiały się samoistnie, gdy coraz dogłębniej rozwijali się w sztuce medytacji, m.in. u Nagardżuny, Tilopy, Naropy, a także u innych wielkich mahasiddhów.
Zdolności nadprzyrodzone można podzielić na:
- umiejętności postrzegania nadzmysłowego (abhidźnia)
- moce nadprzyrodzone (siddhi)