Robert Hébras

Z Wikipedii

Robert Hébras (ur. 2. marca 1925 w Oradour-sur-Glane), jest jednym z sześciu osób, które przeżyły mord w Oradourze 10 czerwca 1944 roku.

W tej masakrze, która po wojnie stała sie symbolem nieludzkich zbrodni nazistów, zostało zabitych także 207 dzieci i 254 kobiet. Z mężczyzn, którzy zostali zamordowani przeżyli poza Robertem Hebrasem jeszcze Jean-Marcel Darthout, Mathieu Borie, Clément Broussaudier, Yvon Roby i Pierre-Henri Poutaraud. Zostali oni pod zwłokami zabitych przyjaciół i udawali martwych tak długo aż naziści podpalili stodołę, w której popełnili zbrodnię. Robert Hébras przypomina, że jego lewe ramię zaczęło sie już palić, i że ból był przeogromny. Z jego towarzyszy Pierre-Henri Poutaraud został złapany i zastrzelony, tylko trzem z nich udało się uciec z płonącej wsi.

Prawie cała rodzina Hébras została tego dnia zamordowana, tylko ojciec, najstarsza córka i Robert przeżyli.

Następnie Robert uczestniczył aktywnie w ruchu oporu przeciw nazistom, walczył w ostatnim roku wojny po stronie francuskiej Résistance. W 1983 roku był świadkiem w procesie przeciw jednemu z morderców z Oradoura - Heinzowi Barth w byłej NRD. W 2003 roku opublikowany został fim dokumentarny pod tytułem „Spotkania z Robertem Hébras – na śladach wygaszonego życia”, niemieckiego reżysera Bodo Kaisera.

Robert Hébras zaangażował sie wyjątkowo w utrwaleniu i pielęgnowaniu pamięci i rozliczeniem z okresem narodowego socjalizmu jako świadek czasu i autor kilku książek. Całe swoje życie były powstaniec angażował się w pojednanie Niemczech i Francji, ciągle oprowadza grupy przez ruiny wsi Oradour i pracuje aktywnie w Centre de la mémoire.

Robert Hébras jest żonaty, ma syna, trzech wnuków i żyje w Saint-Junien blisko Oradour. Obok Jean-Marcel Darthout jest to dzisiaj ostatni człowiek który przeżył rzeź w Oradourze. W marcu 2008 roku Robert Hébras zostanie wyróżniony przez Austriackie Stowarzyszenie Służby za Granicą Austriacką Nagrodą Pamięci Holocaustu.