Romeo Monteki

Z Wikipedii

Romeo Montecchi^[1] - postać fikcyjna z tragedii Williama Shakespeare'a pod tytułem Romeo i Julia. W oryginale długość wypowiadanych przez niego kwestii to 612 wersów^[2].

Romeo na początku utworu przedstawiony jest jako niezbyt dojrzały emocjonalnie młodzieniec z bogatego domu. Być może pod wpływem mody pozuje on na człowieka nieszczęśliwie zakochanego, obnoszącego się wręcz ze swoją niespełnioną miłością do tajemniczej Rozaliny. Jego monologi są jednak pozbawione żaru, Romeo poprzestaje na pełnym stereotypów i banałów wyrażeniu swoich - problemów uczuciowych.

Przełom w bohaterze dokonuje się na balu w domu Kapuletów. Poznaje Julię i zakochuje się w niej bez pamięci (tę błyskawiczną i niespodziewaną zmianę obiektu uczuć wyrzuci młodzieńcowi później ojciec Laurenty). Jednak zakochany w Julii Romeo jest innym człowiekiem - poznaje prawdziwą, głęboką i jedyną miłość, tym silniejszą, iż jest to uczucie odwzajemnione. Jego małżeństwo z Julią jest niemal natychmiastowe.

Miłość do Julii oraz wynikające z niej komplikacji wyraźnie wpływają na stan psychiki młodego Montecchi. Staje się on gwałtowny w swoich działaniach, co szczególnie wyraźnie widać w scenie zabicia Tybalta. Teraz Romeo jest wygnańcem. Okazało się, że w chwili pierwszej prawdziwej próby nerwy go zawiodły, a górę wzięły emocje i zadawniona nienawiść do przedstawiciela rodu Capulettich i zabójcy przyjaciela.

Ostateczny przełom dokonuje się w tytułowym bohaterze szekspirowskiej tragedii na wieść o śmierci ukochanej. Po raz pierwszy Romeo będzie w swoim działaniu konsekwentny od początku do końca, czyli od pojęcia decyzji o popełnieniu samobójstwa, poprzez zakup trucizny u biednego aptekarza - aż do momentu ostatecznego - tragicznej sceny przy grobowcu rodziny Capulettich.

Przypisy

[edytuj] Bibliografia

• Leslie Dunton-Downer, Alan Riding: Szekspir. Warszawa: Hachette Livre, 2005. ISBN 83-7184-496-4.