Rozpad gnilny
Z Wikipedii
Rozpad gnilny (łac. putrefactio) - zachodzący w warunkach beztlenowych proces rozkładu związków białkowych odbywający się pod wpływem enzymów proteolitycznych wydzielanych głównie przez saprofityczne bakterie gnilne (obecne w dużych ilościach m.in. w przewodzie pokarmowym) oraz niektóre grzyby. Zmiany rozkładowe nakładają się na autolizę pośmiertną organizmów. Jest ważnym ogniwem krążenia pierwiastków w przyrodzie.
Gnicie zachodzi szybciej w środowisku wilgotnym. W wyniku gnicia powstają związki o uciążliwym zapachu, takie jak siarkowodór, skatol, indol a ostatecznymi produktami mineralizacji białek są: amoniak, wodór, azot, dwutlenek węgla, woda, siarkowodór i prostsze substancje przyswajalne przez rośliny.