Ruch Ekologiczno-Pokojowy "Wolę być"

Z Wikipedii

Ruch Ekologiczno-Pokojowy "Wolę Być" - powstał w 1984 r. na bazie tygodnika "Na przełaj". W numerze z 1 lipca 1984 roku redakcja zamieściła artykuł zatytułowany "Wolę być" i zaprosiła czytelników tygodnika do dyskusji. Po publikacji łącznie trzech specjalnych numerów "Na przełaj" poświęconych ochronie środowiska, pokoju i ochronie środowiska psychicznego człowieka. Doszło do pierwszego spotkania czytelników. Miało ono miejsce w sierpniu 1985 roku w Bobięcinie koło Miastka (dawne województwo słupskie). Na tym właśnie spotkaniu narodziła się idea stworzenia niesformalizowanego ruchu, który przyjął nazwę "Wolę Być" - jako forma przeciwstawienia materializmowi i konsumpcjonizmowi rozwoju wewnętrznego.

Ruch działał w latach 1984-1993, będąc jednym z kilku szczególnie znanych w tym okresie alternatywnych ruchów społecznych w Polsce. Struktura ruchu opierała się na bazie grup regionalnych (nazywanych "lobby"). W szczytowym okresie było ich ponad 30.

Ruch organizował dwa razy w roku spotkania wolontariuszy, podczas których odbywały się warsztaty, szkolenia, wykłady i różne akcje ekologiczne.

Obozy i zimowiska Ruchu chronologicznie:

• obóz letni 1985 - Bobięcin
• zimowisko 1986 - Kowary
• obóz letni 1986 - Frombork (połączony z "Stachuriadą" i spotkaniem z redakcją "Na przełaj" i dyrekcją budującej się elektrowni w Żarnowcu)
• zimowisko 1987 - Gdańsk
• obóz letni 1987 - Wejherowo
• zimowisko 1988 - Gdańsk
• obóz letni 1988 - Lucień
• zimowisko 1989 - Tarnobrzeg
• obóz letni 1989 - Drężno (k. Białego Boru)
• zimowisko 1990 - Karłowo
• obóz letni 1990 - Cisna
• zimowisko 1991 - Lublin
• obóz letni 1991 - Przehyba
• zimowisko 1992 - Elbląg
• obóz letni 1992 - Liciążna
• zimowisko 1993 - Tarnowskie Góry
• obóz letni 1993 - Liciążna

Ruch znany był z wielu akcji i happeningów ekologiczno-pacyfistycznych. Do najbardziej znanych należą:

• akcja sprzedaży choinek w doniczkach przed Świętami Bożego Narodzenia pod hasłem "Zielone po 300",
• objazdowa wystawa zabawek militarnych pod hasłem "Generałowie i dzieci, nie bawcie się w wojnę",
• doprowadzenie do zamknięcia wydziału produkcji wiskozy w Zakładach Celwiskoza w Kotlinie Jeleniogórskiej,
• narodziny i propagowanie idei "zielonej szkoły",
• doprowadzenie do zamknięcia Szkoły Podstawowej Nr 90 w Gdańsku z uwagi na "toksyczne podłogi" wyłożone szkodliwą dla zdrowia masą bitumiczną - w podobnym przypadku w innej gdańskiej szkoły doszło do tragedii i zachorowań na białaczkę.

Ruch wydał także dwa numery własnych czasopism - "Wolę być" i "EKO-PUK", zawierające artykuły poruszające kwestie ekologii i pacyfizmu.

Na obozach gościli przedstawiciele innych organizacji ekologicznych z Niemiec, Szwecji i Czech.

Po ostatnim spotkaniu w roku 1993 Ruch Ekologiczno-Pokojowy "Wolę Być" nie miał kontynuacji w żadnej innej organizacji.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• http://wolebyc.eco.pl stronka z linkami do stron byłych uczestników ruchu