Rudi Carrell
Z Wikipedii
Rudi Carrell, właśc. Rudolf Wijbrand Kesselaar (ur. 19 grudnia 1934 w Alkmaar, zm. 7 lipca 2006 w Bremie), holenderski artysta rozrywkowy, znany głównie z występów w telewizji niemieckiej, satyryk, aktor, piosenkarz.
W branży rozrywkowej działali jego ojciec i dziadek. Jako 17-latek debiutował w programie rozrywkowym u boku ojca. Zyskał w Holandii popularność programem Rudi Carrell Show, który prowadził od 1959. Program ten przyniósł mu m.in. Srebrną Różę festiwalu telewizyjnego w Montreux (1964). W 1960 artysta wystąpił na festiwalu Eurowizji z piosenką Wat een geluk, zajmując jednak 12. miejsce na 13 uczestników z zaledwie dwoma punktami. Występował również w produkcjach filmowych.
Od połowy lat 60. był związany z niemieckim radiem i telewizją. Pierwsza prezentacja Rudi Carrell Show w telewizji niemieckiej miała miejsce w 1965, później Carrell występował m.in. w programach Auf laufenden Band (1974-1979), Rudis Tagesshow, Die verflixte Sieben, Rudi Carrell Show. Lass dich überraschen (1988-1992), Die Post geht ab!. Od 1996 był prezenterem i producentem programu satyrycznego 7 Tage, 7 Köpfe (z aktywnego udziału w programie wycofał się w 2002), prezentowanego w stacji RTL.
Carrell zyskał w Niemczech dużą popularność. W jego programach brali udział znani artyści kabaretowi (m.in. Peter Frankenfeld, Hans-Joachim Kulenkampff, Mike Krüger, Kalle Pohl, parodysta Bobbejaan Schoepen), a w cyklu Rudi Carrell Show. Lass dich überraschen wypromował kilkoro znanych później piosenkarzy, m.in. Alexis. Duże kontrowersje, łącznie z groźbami zabójstwa, wzbudził żart Carrella z ajatollaha Chomeiniego w programie Rudis Tagesshow w styczniu 1987.
Obok produkcji telewizyjnych Carrell miał na koncie kilka komediowych ról filmowych (m.in. serię Wenn die tollen Tanten kommen, 1970, Tante Trude aus Buxtehude, 1971, Die tollen Tanten schlagen zu, 1971, u boku Ilji Richtera). Kilka z jego piosenek prezentowanych w programach rozrywkowych zyskały dużą popularność, m.in. Wann wird's mal wieder richtig Sommer? (1975), Goethe war gut (1978). Nagrał także piosenkę dla loterii telewizji państwowej ARD (Du bist mein Hauptgewinn, 1977).
W 1979 wydał autobiografię Gib mir mein Fahrrad wieder. W Polsce ukazała się jego książka Gry i zabawy towarzyskie (1992, Spiele für Party und Familie), w tłumaczeniu Magdaleny Kochankiewicz. Carrell otrzymał szereg nagród za działalność artystyczną, m.in. kilkakrotnie wyróżnienie mediów niemieckich Bambi, Deutscher Comedypreis, Münchhausen-Preis. Otrzymał również wysokie państwowe odznaczenia Holandii i Niemiec. W lutym 2006 odebrał za całokształt pracy artystycznej Goldene Kamera, prestiżowe wyróżnienie pisma "Hörzu".
Zmarł w lipcu 2006 na raka płuc. O swojej ciężkiej chorobie poinformował publicznie w listopadzie 2005 w wywiadzie dla pisma "Bunte".
