Rudolf Tomanek

Z Wikipedii

Rudolf Tomanek (ur. 1 lutego 1879, zm. 18 lipca 1941), ksiądz katolicki, teolog, liturgista

Urodził się w Ropicy pod Cieszynem. Dorastał w środowisku uświadomionym zarówno pod względem religijnym i narodowym. Uczęszczał do niemieckiego gimnazjum w Cieszynie, które ukończył w 1897 r. Należał tam do tajnego polskiego stowarzyszenia „Jedność", którego celem było budzenie i podtrzymywanie ducha polskiego wśród młodzieży polskiej uczęszczającej do szkół niemieckich Śląska Austriackiego. Studia rozpoczął w Seminarium Duchownym w Ołomuńcu, skąd w 1899 r. został przeniesiony do Seminarium Duchownego w Widnawie. Święcenia kapłańskie przyjął 25 lipca 1901 r. Po święceniach pracował jako wikary w Grodźcach, a następnie w Cieszynie. Był członkiem m.in. organizacji im. bł. Melchiora Grodzieckiego sprawującej opiekę nad kształcącą się młodzieżą katolicką oraz Stowarzyszenia Dziedzictwa bł. Jana Sarkandra. Był cenionym publicystą, autorem licznych dzieł i artykułów teologicznych, zwłaszcza z zakresu liturgii, tłumaczeń i kazań. Głosił kazanie na pogrzebie Henryka Sienkiewicza w 1916 r.

Był współpracownikiem „Przeglądu Homiletycznego" i „Nowej Biblioteki Kaznodziejskiej". Pionierskim osiągnięciem ks. Rudolfa Tomanka był przekład „Lekcji i Ewangelii na każdy dzień roku Kościelnego". Pracował nad wydaniem polskiego mszału rzymskiego, który opracował w rękopisie w 1936 r., a który wydano po wojnie (jego edycję wznawiano kilkakrotnie). Zapoczątkował wydawanie modlitewnika do dziś powszechnie używanego na Śląsku Cieszyńskim pt. „Chwalcie Pana". W 1932 r. otrzymał godność prałata. 18 kwietnia 1940 r. roku został aresztowany przez gestapo, a następnie przewieziony do obozu koncentracyjnego w Dachau, gdzie skazano go na śmierć głodową.