Rukiewnik wschodni
Z Wikipedii
Rukiewnik wschodni | |
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Rząd | kaparowce |
Rodzina | kapustowate |
Rodzaj | rukiewnik |
Gatunek | rukiewnik wschodni |
Nazwa systematyczna | |
'Bunias orientalis L. | |
1753, Sp. Pl.: 670 | |
Galeria zdjęć i grafik |
Rukiewnik wschodni (Bunias orientalis L.) - gatunek rośliny dwuletniej z rodziny kapustowatych. W Polsce gatunek inwazyjny, rozprzestrzenił się w ciągu kilkudziesięciu lat w całym kraju, dawniej notowany tylko w południowo-wschodniej części kraju[1].
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Roślina okazała, osiągająca 1,2 m wysokości.
- Łodyga
- Wzniesiona, w górze silnie gałęzista, szorstko owłosiona.
- Liście
- Ulistnienie skrętoległe, przy czym dolne liście skupione są w różyczce, ogonkowe, podłużne i zatokowopierzaste. Liście łodygowe są lancetowate, lirowate, boczne odcinki blaszki liściowej są skierowane do tyłu. Wszystkie liście są szorstko owłosione.
- Kwiaty
- Zebrane w gęste, wysokie, wielokwiatowe grono na szczytach pędów. Kielich odstający. Płatki korony złocistożółte. Kwitnienie przypada na okres od maja do sierpnia.
- Owoc
- Łuszczynka 2-4 komorowa, skośnie jajowata, brodawkowata, twarda, w górze jest zaostrzona i zakończona dzióbkiem. Ma długość 5-7 mm i szerokość 3,5-4 mm.
- Nasienie
- 2,5-3 mm długości i 1,5-2 mm szerokości, brunatne.
- Biotop, wymagania
- Występuje na stanowiskach suchych i słonecznych, na przydrożach, skarpach, obrzeżach pól. Wymaga gleb wapiennych.
[edytuj] Przypisy
- ↑ W. Szafer, S. Kulczyński, P. Pawłowski: Rośliny Polskie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 235.
[edytuj] Bibliografia
- W. Szafer, S. Kulczyński, P. Pawłowski: Rośliny Polskie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.
- J. Mowszowicz: Krajowe chwasty polne i ogrodowe. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1986.