Rzecz (prawo)
Z Wikipedii
Rzecz w sensie prawnym i ekonomicznym to przedmiot materialny (obiekt przyrody w stanie pierwotnym lub przetworzonym) na tyle wyodrębniony, że może stanowić dobro samoistne w stosunkach społeczno-gospodarczych (w obrocie).
Rzeczy dzielą się na: A) ruchomości i nieruchomości. B) podzielne (chleb, ciasto)i niepodzielne (komputer, samochód) C) indywidualnie oznaczone - to rzecz posiadająca cechy jej tylko własciwe, np. obraz konkretnego malarza, samochód zarejestrowany na kogoś, gatunkowo oznaczone - to rzeczy okreslone jedynie przez wskazanie gatunku oraz oznaczenie ilości, miary i ciężaru, np. zboże, węgiel, kalendarz
Choć zwierzęta nie są rzeczami, to stosuje się do nich także przepisy dotyczące rzeczy.
Pojęcie res w prawie rzymskim
Łacińskie słowo res (rzecz) miało, podobnie jak jego odpowiednik w języku polskim, wiele znaczeń. Mogło ono oznaczać sprawę, okoliczność, wydarzenie, proces, a także przedmiot sporu. Głównie jednak było używane na określenie pojedynczego, wyodrębnionego, samodzielnego przedmiotu materialnego, przeznaczonego do obrotu (res corporales). Terminem res obejmowali Rzymianie nie tylko poszczególne rzeczy materialne, ale też majątek jako całość (patrimonium, bona) oraz mogące wchodzić w jego skład uprawnienia majątkowe. Tego rodzaju rzeczy określano jako niematerialne (res incorporales).
Zobacz prawo rzeczowe
