S.M.A.R.T. (informatyka)
Z Wikipedii
S.M.A.R.T. (ang. Self-Monitoring, Analysis and Reporting Technology) – system monitorowania i powiadamiania o błędach działania twardego dysku.
Technologia ta została zaimplementowana w dyskach ATA-3, późniejszych ATA, ATAPI, IDE oraz SCSI-3, aby zwiększyć bezpieczeństwo składowanych danych. Dzięki niej dysk potrafi ocenić swój stan i jeśli awaria jest wysoce prawdopodobna zaalarmować system operacyjny i użytkownika komputera. System zapewnia skuteczne ostrzeganie o zbliżającej się awarii w około 30 do 40% przypadków.
Spis treści |
[edytuj] Monitorowanie parametrów dysku
S.M.A.R.T monitoruje wiele parametrów dysku twardego co pozwala mu na bieżąco oceniać stan urządzenia. Monitorowanie obejmuje m.in.:
- liczbę cykli start/stop (Start_Stop_Count)
- sumaryczny czas pracy dysku (Power_On_Hours)
- temperatura dysku (Temperature_Celsius)
- liczbę naprawionych błędów ECC (Hardware_ECC_Recovered)
- liczbę błędów transmisji w trybie Ultra DMA (UDMA_CRC_Error_Count)
- liczbę błędów operacji seek (Seek_Error_Rate)
[edytuj] Testy S.M.A.R.T.
Poza monitorowaniem w czasie rzeczywistym dysk może przeprowadzić kilka typów testów. Testy te mogą być przeprowadzane w trybie captive, w którym rozpoczęcie testu powoduje wyłączenie dysku z użycia (elektronika dysku do czasu zakończenia testu nie realizuje żadnych poleceń kontrolera) lub mogą być przeprowadzane w czasie kiedy dysk nie realizuje żadnych operacji (idle) – co jest zachowaniem domyślnym. Dzięki temu testowanie dysku można przeprowadzić na dysku znajdującym się w użyciu. Wiąże się to niestety z czasowym obniżeniem wydajności dysku. Specyfikacja S.M.A.R.T. definiuje następujące rodzaje testów:
- offline – Immediate Offline Test (czas trwania poniżej pięciu minut)
- podstawowy test dysku, jest szybki i wykrywa najpoważniejsze problemy
- short – Short Self Test (zwykle trwa poniżej dziesięciu minut)
- krótki test wykrywający większość problemów
- long – Extended Self Test (trwa kilkadziesiąt minut)
- długi test wykrywa wszystkie problemy jakie podsystem S.M.A.R.T. danego dysku jest w stanie rozpoznać
- conveyance – Conveyance Self Test (od kilku do kilkunastu minut)
- ten test ma za zadanie wykryć uszkodzenia powstałe podczas transportu urządzenia (test nośnika magnetycznego)
- select
- przeznaczony do testowania części dysku, dzięki niemu można wykonać test nośnika na części dysku (np. jednej partycji)
[edytuj] Sterowanie obsługą S.M.A.R.T.
S.M.A.R.T. możemy włączyć lub wyłączyć dla każdego dysku z osobna. Służy do tego opcja BIOSu, której konfigurację przeprowadzamy w programie Setup. System operacyjny zazwyczaj umożliwia zaawansowaną konfigurację S.M.A.R.T. obejmującą logowanie informacji o błędach i ostrzeżeniach, włączanie okresowo testów, czy monitorowanie temperatury dysku.
[edytuj] Oprogramowanie
Aby móc wykorzystać w pełni możliwości S.M.A.R.T. potrzebne jest odpowiednie oprogramowanie. Na pakiet smartmontools składają się dwa programy smartctl i smartd. Pierwszy z nich to uniwersalne narzędzie od konfiguracji, uruchamiania testów i odczytywania z dysku informacji o jego stanie. Smartd odpowiada natomiast za monitorowanie dysku. Programy te działają w środowisku systemów operacyjnych GNU/Linux, FreeBSD, NetBSD, OpenBSD, Solaris, MacOS oraz Microsoft Windows.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Monitoring Hard Disks with SMART (artykuł w Linux Journal [1])
- Strona domowa smartmontools
