Sanos S14
Z Wikipedii
Sanos S14 | |
Okres produkcji | {{{Okres produkcji}}} |
Miejsce produkcji | {{{Miejsce produkcji}}} |
Typy nadwozia | {{{Typy nadwozia}}} |
Układ drzwi | {{{Układ drzwi}}} |
Liczba drzwi | {{{Liczba drzwi}}} |
Wys. podłogi w I drzwiach |
{{{Wys. podłogi w I drzwiach}}} |
Wys. podłogi w II drzwiach |
{{{Wys. podłogi w II drzwiach}}} |
Wys. podłogi w III drzwiach |
{{{Wys. podłogi w III drzwiach}}} |
Wys. podłogi w IV drzwiach |
{{{Wys. podłogi w IV drzwiach}}} |
Po zastosowaniu przyklęku | {{{Po zastosowaniu przyklęku}}} |
Szerokość drzwi | {{{Szerokość drzwi}}} |
Silniki | 6 - cylindrowy diesel, umieszczony z tyłu. |
Moc silników | 190 |
Skrzynia biegów | {{{Skrzynia biegów}}} |
Długość | 12 m |
Masa własna | {{{Masa własna}}} |
Masa całkowita | {{{Masa całkowita}}} |
Rozstaw osi | {{{Rozstaw osi}}} |
Ilość miejsc ogółem | {{{Ilość miejsc ogółem}}} |
Ilość miejsc siedzących | {{{Ilość miejsc siedzących}}} |
Sanos S14 - autobus jugosłowiański produkowany przez kilka ośrodków: Fabrika Automobila Priboj (FAP) (produkcja tylnych mostów, układu przeniesienia napędu i układu hamulcowego) fabryka Famos w Sarajewie (silniki i skrzynie biegów), fabryka w Skopie (nadwozia i montaż).
W latach siedemdziesiątych Polska importowała z Jugosławii Sanosy S14, które cieszyły się na polskich szosach dużym uznaniem zarówno wśród kierowców, jak i pasażerów. Głównym krajowym odbiorcą był PKS. W Polsce jeździły różne wersje Sanosów: miejska (z trzema parami automatyczne otwieranych drzwi a także z dwiema parami; w obu wypadkach ograniczona liczba miejsc siedzących) i międzymiastowa, wykorzystywana także na trasach dalekobieżnych (zwykłe drzwi). Nowoczesna sylwetka, komfort jazdy i niezawodność konstrukcji sprawiły, że niektóre modele Sanosów S14 można jeszcze spotkać współcześnie.