Sarawak

Z Wikipedii

سراوق
Sarawak

Motto	Bersatu, Berusaha, Berbakti
Hymn	Ibu Pertiwiku

Stolica	Kuching
Powierzchnia	124,450 km²
Ludność	2,357,500 mieszk.
Gęstość zaludnienia	19.1 mieszk./km²

Sarawak (język malajski: سراواك) - największy stan Malezji położony w północnej części wyspy Borneo, graniczy z Brunei, Indonezją i stanem Sabah. Siedzibą stanu jest miasto Kuching położone w zachodniej części. Stan obejmuje obszar ok. 124 450 km², a zamieszkuje go ok. 2 176 800 osób (stan na rok 2000).

[edytuj] Warunki naturalne

Większą część powierzchni stanu zajmują góry: Crockera (szczyt Mulu, 2377 m n.p.m.), Penambu, Iran i Kapuas Hulu. Na wybrzeżu silnie zabagnione niziny. Klimat równikowy, wybitnie wilgotny. Gęsta sieć hydrograficzna, największe rzeki: Rajang, Baram. Wilgotny las równikowy.

[edytuj] Gospodarka

Podstawą gospodarki jest rolnictwo. Uprawia się kauczukowiec, ryż, pieprz, sagowiec, palmę kokosową i olejową. W centrum stanu dominuje eksploatacja lasu, na wybrzeżu duże znaczenie ma rybołówstwo. Ważny region górniczy - eksploatacja złóż ropy naftowej, rud żelaza, antymonu, złota i fosforytów. Przemysł chemiczny, drzewny, włókienniczy, skórzany i spożywczy. Główne miasta: Kuczing, Miri, Sibu.

[edytuj] Historia

Do początku XIX wieku Sarawak był częścią sułtanatu Brunei.

Na początku XIX wieku terytorium Sarawaku wyzwoliło się spod władzy sułtana. W uśmierzeniu buntu dopomógł sułtanowi angielski awanturnik James Brooke. W podzięce za okazaną pomoc w 1841 wydzielono Królestwo Sarawaku, pozostające pod formalnym zwierzchnictwem sułtana Brunei, którego władcą został Brooke.

Potomkowie Brooke'a władali Sarawakiem do 1941, kiedy kraj znalazł się pod okupacją japońską.

W 1945 Sarawak został wyzwolony przez wojska australijskie. Z dniem 1 lipca 1946 Anthony Brooke zrzekł się swojej władzy, zaś Sarawak stał się brytyjską kolonią.

16 września 1963 Sarawak stał się stanem Malezji.