Semantyka
Z Wikipedii
Semantyka (gr. σημαντικός, semantikós, istotne znaczenie, od sema, znak) to dyscyplina badająca relacje pomiędzy znakami a przedmiotami, do których się one odnoszą. Semantyka zajmuje się badaniem znaczenia słów, czyli interpretacją znaków oraz interpretacją zdań i wyrażeń języka. Semantyka logiczna (nazywana też czasem teorią modeli) bada języki sztuczne, gdzie badany język, zwany językiem przedmiotowym, jest interpretowany za pomocą metajęzyka.
Semantykę nazywa się teorią znaczenia lub teorią oznaczania (Quine) zależnie od określenia pojęcia znaczenia.
Spis treści |
[edytuj] W lingwistyce
Zobacz więcej w osobnym artykule: Semantyka (lingwistyka).Semantyka jest działem lingwistyki, który definiowany jest tradycyjnie jako dziedzina zajmująca się znaczeniem (części) słów, zwrotów, zdań i tekstów. Semantyka może być uprawiana zarówno z punktu widzenia teoretycznego, jak i empirycznego (na przykład psycholingwistcznego).
Wśród współcześnie uprawianych kierunków semantyki można wyróżnić m.in.:
- semantykę formalną
- semantykę leksykalną
- semantykę statystyczną
[edytuj] W matematyce i informatyce
Zobacz więcej w osobnym artykule: Semantyka (matematyka).W informatyce semantyka języka programowania określa zachowanie składowych systemu w zależności od jednostek programowych danego języka. Każda z semantyk ma swoje cele i nie są one sobie równoważne:
Wyróżnianych jest kilka metod określania semantyki języka programowania:
- semantyka aksjomatyczna, polegająca na opisie języka za pomocą zespołu aksjomatów i reguł wnioskowania;
- semantyka denotacyjna, przypisująca znaczenie (denotację) elementom języka za pomocą funkcji waluacji;
- semantyka operacyjna, opisująca jak poprawny program jest interpretowany jako sekwencja kroków pewnej abstrakcyjnej maszyny (interpretera).
- semantyka algebraiczna, gałąź semantyki denotacyjnej wykorzystująca pojęcia algebraiczne.
[edytuj] W logice
Zobacz więcej w osobnym artykule: Semantyka (logika).Wiele formalnych metod stosowanych w semantyce ma swój początek w technikach stosowanych w logice, z których najbardziej wpływowe są idee Alfreda Tarskiego w teorii modeli i w jego semantycznej teorii prawdy.
[edytuj] Bibliografia
- w języku polskim
- P. Dembiński, J. Małuszyński, Matematyczne metody definiowania języków programowania, WNT, 1981.
- M. Gordon, Denotacyjny opis języków programowania, WNT, 1983.
- E. Dijkstra, Umiejętność programowania WNT, 1978.
- w języku angielskim
- J. Lyons, Semantics, Cambridge University Press, 1977.
- H. Riis Nielson, F. Nielson, Semantics with Applications: A Formal Introduction, Wiley, 1999.
- D. Gries, The Science of Programming, Springer-Verlag, 1981.
