Separacja (prawo)
Z Wikipedii
Separacja polega na tak zwanym rozdzieleniu małżonków od stołu i łoża. Może być faktyczna lub formalna - orzeczona przez sąd.
Separacja prawna polega na uchyleniu wspólnoty małżeńskiej, jednak bez prawa wstępowania przez małżonków w nowy związek małżeński. W polskim kodeksie rodzinnym i opiekuńczym normy dotyczące separacji są uregulowane w artykułach od 611 do 616 KRO. W wielu krajach Europy Zachodniej orzeczenie przez sąd rozwodu musi być obowiązkowo poprzedzone okresem separacji.
Według prawa polskiego przesłanką separacji jest zupełny rozkład pożycia małżonków (lecz nie jednocześnie trwały, albowiem jest to przesłanką orzeczenia rozwodu). Nie można jej jednak udzielić, jeżeli z tego powodu ucierpiałoby dobro małoletnich dzieci lub jeżeli udzielenie separacji byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Separację można natomiast orzec na zgodny wniosek małżonków, gdy nie mają oni wspólnych małoletnich dzieci. Wskutek orzeczenia separacji ustaje wspólność majątkowa pomiędzy małżonkami, nie działa również domniemanie pochodzenia od męża matki dziecka urodzonego po upływie 300 dni od ustania separacji.
Przed wyznaczeniem pierwszej rozprawy w sprawie o separację, sąd wzywa strony do osobistego stawiennictwa na posiedzenie pojednawcze, na którym nakłania strony do pojednania.