Serwiusz

Z Wikipedii

Maurus Servius Honoratus (IV/V w. n.e.) - gramatyk rzymski z okresu schyłku starożytności. Poza tym, jak się nazywał, oraz przybliżonym okresem działalności nie wiemy o nim nic. Przypuszcza się, że był nauczycielem literatury i poganinem - w jego pismach nie ma śladu istnienia chrześcijaństwa, co jest zjawiskiem dość typowym dla pogańskich pisarzy V wieku, stąd ten wniosek.

Serwiusz jest autorem pism gramatycznych poświęconych przede wszystkim poezji. Tytuły:

• "De centum metris" - kompendium metrów iloczasowych używanych w poezji rzymskiej
• "De metris Horatianis" - omówienie metrów Horacego.
• "De finalibus" - omówienie końcówek deklinacji i koniugacji łacińskiej
• "Commentarius in artem Donati" - komentarz do gramatyki Donata.

Jednak najbardziej znany jest Serwiusz z imponujących rozmiarów komentarza do poezji Wergiliusza. Są tego trzy części:

• "In Vergilii Bucolicon libros" - komentarz do Eklog (czyli Bukolik)
• "In Vergilii Georgicon libros" - komentarz do Georgik
• "In Vergilii Aeneidos libros" - komentarz do Eneidy

Komentarze te są bardzo szczegółowe - niektóre fragmenty omawiane są wręcz wers po wersie - a nawet pedantyczne. Serwiusz zdaje się chciał tu zawrzeć wszystko, co można powiedzieć o wierszach Wergilego, stąd dygresje bywają niekiedy bardzo odległe. Ale dzięki temu dzieło Serwiusza jest nieocenioną kopalnią wiedzy o literaturze i kulturze starożytnej oraz bogatym źrodłem cytatów z zaginionych utworów poezji rzymskiej.