Silnik napędzany anihilacją
Z Wikipedii
Silnik napędzany anihilacją - to hipotetyczny typ silnika, który miałby napędzać pojazd kosmiczny, wykorzystując do tego zjawisko anihilacji materii i antymaterii.
Teoretycznie jest to silnik o największym uzysku energii z przewożonej masy. Silnik taki zamieniałby, zgodnie z prawem równoważności masy i energii (słynnym wzorem E = mc2), całość masy na energię użyteczną do napędu, podczas gdy obecnie używane silniki oparte na reakcjach chemicznych wykorzystują bardzo małą ilość energii pochodzących z wiązań międzyatomowych do napędu.
Istnieją jednak problemy związane z tym zagadnieniem:
- Nie ma wydajnej metody wytwarzania antymaterii, obecnie wytwarzanie antymaterii stanowi poważny problem, kosztem wielu milionów dolarów udaje się uzyskać po kilka atomów antymaterii,
- Nie ma taniego sposobu przechowywania antymaterii tak, by nie stykała się z materią, i do tego jeszcze w poruszającym się i przyspieszającym statku kosmicznym,
- W wyniku anihilacji powstaje wysokoenergetyczne promieniowanie gamma, które jest bardzo przenikliwe w związku z tym istnieją problemy związane ze skierowaniem wiązki promieniowana gamma wykorzystując bezpośrednio jego pęd, a w przypadku przetwarzania energii promieniowania na energię innych cząstek energia ta wydzieli się w dużej masie substancji pochłaniającej.
[edytuj] Prace projektowe
Bez rozwiązania podstawowych problemów nie może być mowy o praktycznym zastosowaniu silnika, choć pojawiają się co pewien czas pogłoski o pracy naukowców z NASA nad silnikiem. Projekt jest związany z planowanym wysłaniem człowieka na Marsa. Dzięki nowemu typowi silnika hipotetycznie możliwe byłoby dotarcie na Czerwoną Planetę w ciągu 45 dni. W przypadku znanych obecnie technologii taki lot kosmiczny musiałby trwać około 180 dni.
