Silnik pulsacyjny
Z Wikipedii
2. wybuch i wylot spalin.
Silnik pulsacyjny – odmiana silników odrzutowych nie wyposażona w zespół sprężarki. Jak sama nazwa wskazuje, spalanie paliwa w nim ma charakter powtarzalnych eksplozji. W czasie spalania porcji mieszanki paliwowo-powietrznej ciśnienie w komorze spalania dociska sprężynowe żaluzje (rodzaj zaworów), zamykając wlot powietrza. Fala ciśnienia może przemieszczać się tylko rurą wylotową. Przy odpowiednio długiej rurze po przejściu fali powstaje podciśnienie, powodujące otwarcie sprężynowych żaluzji i powodujących zasysanie przez wlot nowej porcji powietrza. Kiedy silnik się rozgrzeje zapłon świeżych porcji mieszanki następuje samoczynnie, od rozżarzonej rury wylotowej.
Silniki pulsacyjne mają statycznie bardzo niewielki ciąg, rosnący w miarę wzrostu prędkości. Z tego względu wymagają zastosowania dla statku powietrznego dodatkowego silnika (lub wyrzutni – jak to miało miejsce w przypadku V-1. Dodatkowo pulsacyjne spalanie generuje hałas i jest źródłem silnych wibracji. Z tego względu są niepraktyczne w zastosowaniu. Jedynymi ich zaletami jest prosta konstrukcja i niewielkie wymagania materiałowe. Najbardziej znanym zastosowaniem tego silnika była skrzydlata bomba Fieseler Fi-103, czyli osławiona V-1.
[edytuj] Pulse Detonation Engine (PDE).
Eksperymentalny silnik PDE jest w pewnym sensie połączeniem silnika strumieniowego i pulsacyjnego. Do działania wymaga wstępnego wywołania naddźwiękowego przepływu powietrza – we wlocie musi uformować się fala uderzeniowa. Podobnie jak w silniku pulsacyjnym, spalanie jest cyklem eksplozji, ale zapłon jest zsynchronizowany z wtryskiem paliwa. Wymuszona częstotliwość eksplozji jest znacznie wyższa niż w silniku pulsacyjnym.
Cykl pracy PDE można przedstawić w trzech etapach:
- Wytworzenie mieszanki paliwowo-powietrznej,
- Zapłon; fala eksplozji rozprzestrzenia się w komorze spalania,
- Czoło fali dociera do dyszy wylotowej,
- Za falą eksplozji w komorze spalania pozostaje obszar obniżonego ciśnienia, umożliwiający ponowne wytworzenie mieszanki paliwowo-powietrznej.
Zaletami PDE są prostota samego silnika, bardzo duży impuls właściwy i możliwość regulacji średniego ciągu silnika. Silniki PDE umożliwiają osiągnięcie prędkości do 12 machów. Sądzi się że hipotetyczny amerykański samolot Aurora jest napędzany właśnie silnikiem PDE.
