Sit rozpierzchły

Z Wikipedii

Sit rozpierzchły
Sit rozpierzchły
Systematyka wg Reveala
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	jednoliścienne
Rząd	sitowce
Rodzina	sitowate
Rodzaj	sit
Gatunek	sit rozpierzchły
Nazwa systematyczna
'Juncus effusus L.
pub. Sp. Pl. 1:326. 1753
Galeria zdjęć i grafik

Sit rozpierzchły (Juncus effusus L.) – kępowa roślina wieloletnia z rośliny sitowatych. W Polsce gatunek pospolity, w miejscach wilgotnych od niżu po regiel górny.

[edytuj] Charakterystyka

Pokrój

Tworzy duże, gęste kępy do 1,2 m wysokości z gęstą wiązką korzeni.

Łodygi

Szydlaste, bezkolankowe, żywozielone, częściowo wypełnione rdzeniem (rdzeń ciągły, nieprzerywany), u nasady (poniżej poziomu gruntu) otulone łuskowatymi, brunatnymi pochwami. Łodygi są gładkie, natomiast u podobnego situ skupionego pod kwiatostanem są żeberkowane.

Liście

Wyłącznie odziomkowe, szydlaste, podobne do łodyg.

Kwiatostan

Wierzchotka szczytowa. Wygląda na boczną ponieważ u nasady wyrasta jako przedłużenie łodygi przysadka.

Kwiat

Drobny, brunatny, długości 2–2,5 mm, pręcików 3–6. Kwitnie od czerwca do sierpnia.

Owoc

Torebka odwrotnie jajowata, wklęsła, z małym dzióbkiem na środku, błyszcząca.

Nasiona

Drobne (do 0,3 mm długości), jasnoczerwonobrunatne. Ciężar 1000 nasion wynosi 0,01 g. Kiełkują słabo.

Biotop

Podmokłe łąki i pastwiska na glebach ciężkich i słabo przewietrzanych (poniżej 10% zawartości powietrza). Ekspansywny na siedliskach wilgotnych nazbyt intensywnie wypasanych lub wydeptywanych. Występuje często i masowo także w okrajkach torfowisk przejściowych.

[edytuj] Bibliografia