Skażenie promieniotwórcze
Z Wikipedii
Zasugerowano, aby ten artykuł zintegrować z artykułem promieniotwórcze skażenie terenu. |
Skażenie promieniotwórcze - wzrost aktywności promieniotwórczej w środowisku znacznie powyżej poziomu aktywności związanego z naturalną promieniotwórczością.
Skażenie promieniotwórcze może powstać na skutek (wg częstości występowania):
- niewłaściwego składowania materiałów radioaktywnych,
- wycieku promieniotwórczego z instalacji jądrowych (zwykle substancji chłodzącej reaktor),
- emisji radioaktywnych gazów na skutek przegrzania stosu (lub wybuchu) w elektrowni jądrowej,
- w rezultacie opadania substancji promieniotwórczych z obłoku wybuchu jądrowego po wybuchu bomby jądrowej oraz w wyniku tworzenia się ich na ziemi pod działaniem neutronów (tzw. promieniotwórczość wzbudzona).
Skażenie powstałe w chwili opadania substancji (pyłów) promieniotwórczych z obłoku wybuchu jądrowego jest nazywane pierwotnym. Natomiast skażenie powstałe w wyniku przebywania w terenie skażonym lub na skutek zetknięcia się ze skażonym i przedmiotami - skażeniem wtórnym.
Czas trwania skażenia promieniotwórczego wynosi od kilku godzin do kilku tygodni, a nawet miesięcy po wybuchu jądrowym.
Wykrywanie skażeń promieniotwórczych:
- metoda chemiczna – oparta na zmianie zabarwienia pewnych substancji chemicznych pod wpływem promieniowania, wykorzystano tę cechę w dozymetrach chemicznych;
- metoda fotograficzna – oparta na zjawisku zaczerniania kliszy fotograficznej pod wpływem napromieniowania;
- metoda luminescencyjna (scyntylacyjna) – zastosowana w rentgenoradiometrach, wykorzystuje świecenie określonych substancji chemicznych pod wpływem promieniowania;
- metoda jonizacyjna – wykorzystano jonizację substancji napromieniowanych: w radiometrach - do pomiaru stopnia skażenia i rentgenometrach –m do pomiaru mocy dawki.