Sośnica japońska

Z Wikipedii

Sośnica japońska
Systematyka
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	nagonasienne
Podgromada	nagonasienne drobnolistne
Klasa	iglaste
Podklasa	Pinidae
Rząd	sośnicowce
Rodzina	sośnicowate
Rodzaj	sośnica
Gatunek	sośnica japońska
Nazwa systematyczna
Sciadopitys verticillata
Sieb. & Zucc., 1841

Sośnica japońska, japońska sosna parasolowata (Sciadopitys verticillata Sieb. & Zucc., Fl. Jap. ii. I. t. 101, 102 1841?) - gatunek zimozielonego drzewa, będący jedynym gatunkiem z rodzaju sośnica. Jest żywą skamieniałością, gdyż jest jedynym przedstawicielem rodziny sośnicowatych, która w mezozoiku była stosunkowo rozpowszechniona, a pierwsi przedstawiciele znani są z materiałów kopalnych od około 230 milionów lat. Występuje w stanie dzikim w Japonii (endemit).

[edytuj] Charakterystyka

Pokrój 

W stanie dzikim dorasta do 40 m wysokości, w Polsce osiąga 7-8 m. Korona gęsta, stożkowata, u starszych osobników cylindryczna.

Pień 

Kora brązowo-szara i łuszczy się długimi płatami, pędy brunatno-szare pokryte długimi, łuskowatymi igłami.

Liście 

Igły podwójne – długie, szerokie skupione na szczytach pędów w parasolowate okółki.

Kwiaty 

Roślina jednopienna, szyszki jajowate długości 10 cm, nie rozpadają się po dojrzeniu.

Wymagania 

Wilgotny klimat o łagodnych zimach, żyzne, głębokie gleby kwaśne. Polecana tylko dla zachodniej Polski. Trudna do wyhodowania.

[edytuj] Zastosowanie

• Roślina ozdobna: w Polsce można głównie w ogrodach botanicznych, arboretach, lecz coraz częściej sadzona w ogrodach ze względu na swoją dostępność w szkółkach. Największy okaz w Polsce (wysokość 15 m, średnica pnia 1,18 m) rośnie w Arboretum w Wojsławicach

[edytuj] Kultywary

Spośród rosnącej liczby kultywarów sośnicy japońskiej można wyróznić m.in.:

• 'Aurea'
• 'Big Filip'
• 'Gold Star'
• 'Golden Rush'
• 'Grüne Kugel'
• 'Sternschnuppe'