Sosna kalifornijska
Z Wikipedii
| Sosna kalifornijska | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | nagonasienne |
| Klasa | iglaste |
| Rząd | sosnowce |
| Rodzina | sosnowate |
| Podrodzina | Pinoideae |
| Rodzaj | sosna |
| Gatunek | sosna kalifornijska |
| Nazwa systematyczna | |
| Pinus radiata | |
| D.Don | |
 Galeria zdjęć i grafik |
|
Sosna kalifornijska, sosna radiata (Pinus radiata D.Don) - gatunek drzewa z rodziny sosnowatych. Sosna kalifornijska pochodzi z południowych wybrzeży Kalifornii, występuje na ograniczonych obszarach Santa Cruz, zatoki Monterey i San Luis. Odmiana Pinus radiata var. binata rośnie na zachodnim wybrzeżu Baja California w Meksyku.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Drzewo iglaste, szybko rosnące, o gęstej koronie, początkowo stożkowatej, u starszych drzew parasolowatej.
- Pień
- Osiąga wysokość 15-30 m, hodowana w warunkach optymalnych może osiągnąć 60 m. Pień masywny, prosty, chociaż z wiekiem może rosnąć ukośnie lub zakrzywiać się. Kora ciemnoszara, pokryta głębokimi bruzdami.
- Liście
- Igły jasnozielone, zebrane w pęczki po trzy (po dwa u P. radiata var. binata), długości 8-15 cm, dość sztywne i spiczaste.
- Kwiaty
- Gatunek jednopienny – męskie i żeńskie kwiaty mogą rosnąć na jednym drzewie. Podłużne, żółte kwiatostany męskie wyrastają u podstawy pędów. Szyszeczkowate kwiaty żeńskie są początkowo zielonkawe i okrągłe.
- Szyszki
- Asymetryczne, jasnobrązowe, długo pozostają zamknięte na drzewie, otwierają się tylko podczas bardzo suchego i gorącego lata lub w czasie pożaru lasu.
- Biotop
- W swoim naturalnym areale rośnie na obszarach do 400 m n.p.m. Tolerancyjna w stosunku do gleby, preferuje suche, skaliste podłoże i klimat zbliżony do śródziemnomorskiego. Źle znosi temperatury poniżej 15°C.
[edytuj] Zastosowanie
Ze względu na szybki wzrost stosowana do zalesiania odpowiednich terenów Europy, Afryki Południowej i Australii. W pierwszym roku osiąga już 1,5 m wysokości. Sadzona głównie jako źródło drewna oraz na terenach przybrzeżnych, zniszczonych pożarami.
Introdukowana do Nowej Zelandii w 1850 roku, stanowi obecnie 90% drzewostanu lasów gospodarczych tego kraju. Rozprzestrzeniła się również w naturalnych skupiskach leśnych i na niektórych obszarach traktowana jest jako chwast.
