Spalony (piłka nożna)
Z Wikipedii
 |
Zasugerowano, aby ten artykuł (lub sekcję) zintegrować z artykułem Pułapka ofsajdowa. (dyskusja) |
Spalony, ofsajd (ang. offside), jeden z przepisów gry dotyczących rozgrywania meczu piłki nożnej.
Spis treści |
Spalony
Spalony następuje w momencie zagrania piłki przez współpartnera do zawodnika znajdującego się bliżej linii bramkowej przeciwników niż przedostatni przeciwnik i biorącego aktywny udział w grze. Zawodnik, który w momencie zagrania piłki przez współpartnera, przebywa na pozycji spalonej i według opinii sędziego, bierze aktywny udział w grze poprzez:
- odnoszenie korzyści z przebywania na tej pozycji
Pozycja spalona
Pozycją spaloną w grze w piłkę nożną jest pozycja, podczas której zawodnik drużyny przeciwnej przebywa na pozycji spalonej, lecz gra toczy się poza jego strefą, sam zaś zawodnik nie wykazuje aktywności w grze.
Zawodnik nie jest na pozycji spalonej, jeżeli:
- piłka została mu podana na własnej połowie, on sam również znajduje się na własnej połowie pola gry
- znajduje się w tej samej odległości od linii bramkowej przeciwników, co przedostatni zawodnik drużyny przeciwnej
Nie ma spalonego
Zawodnik nie jest na pozycji spalonej, gdy otrzymuje piłkę zagraną bezpośrednio z:
- wyrzutu piłki z autu
- rzutu rożnego
- rzutu karnego
Przepisu o spalonym nie stosuje się w przypadku, gdy zawodnik będący przy piłce, po wyminięciu zawodników drużyny przeciwnej pozostaje w pozycji "sam na sam" z bramkarzem. Wówczas to może podać do gracza swojego zespołu "w linii" lub "do tyłu". Podanie "do przodu" zakwalifikowane zostanie jako "spalony".
Kontrowersje wokół spalonego
Zdarzają się sytuacje, w których "spalony" jest sytuacją kontrowersyjną. Najczęściej jest tak w momencie, kiedy jeden z zawodników drużyny przeciwnej znajduje się na pozycji spalonej lecz podanie trafia do jego partnera, który na takiej pozycji nie był. W takiej sytuacji nie ma spalonego, gdyż znajduje się on "tylko" na pozycji spalonej. Powinien on jednak stać na baczność, aby dać do zrozumienia że nie bierze udziału w akcji. Zawodnik ten może wziąć aktywny udział w grze w przypadku, gdy piłkę przejął partner, który to przed bramkarzem może odegrać mu piłkę. Sędzie odgwiżdże spalonego, jeżeli zawodnik będący na pozycji spalonej utrudniał grę bramkarzowi, tzn. zasłaniał mu piłkę lub w inny sposób absorbował jego uwagę. Interpretacja, czy doszło do takiej sytuacji nigdy nie jest jednoznaczna i zawsze rodzi kontrowersje.
Inną sytuacją, w której dochodzi do częstych protestów zawodników jest zajście, gdy piłka podawana do zawodnika będącego na pozycji spalonej dotknie gracza drużyny przeciwnej przed dotarciem do adresata podania. W takiej sytuacji sędzia ma obowiązek również odgwizdać spalonego, gdyż liczy się moment zagrania.
Poza tym często dochodzi do sporów gdy zawodnik w momencie podania znajduje się przed przedostatnim zawodnikiem, a w momencie otrzymania piłki jest za nim. Wtedy sędzia nie odgwizduje spalonego, bo zachodzi tak zwane wybiegnięcie.
W dzisiejszej piłce nożnej wybiegnięcie jest jedną z głównych metod szukania gola. Są napastnicy, którzy specjalizują się w ustawianiu się w linii z ostatnim obrońcą i wybieganiu w przód w momencie podania. Równie często używa się pułapki ofsajdowej. W wyniku tego często po kilka razy w meczu dochodzi do takiej sytuacji, że w momencie podania napastnik jest mniej więcej na linii spalonego, a w momencie otrzymania piłki jest sam na sam z bramkarzem lub nawet zdobywa gola. Przy szybkiej grze sędziemu bocznemu ciężko jest w ułamku sekundy podjąć słuszną decyzję tym bardziej, że często to kilku zawodników jest blisko linii spalonego. Można sobie wyobrazić jak trudno jest arbitrowi podjąć decyzję, czy akurat ten który brał udział w akcji był na spalonym. Dlatego lwią część wielkich pomyłek sędziów stanowią decyzje o przyznaniu lub nie spalonego. Niektóre środowiska proponują, aby sędzia miał możliwość korzystania z zapisu wideo, który w krótkim czasie potrafi jednoznacznie rozstrzygnąć. FIFA pozostaje jednak pod tym względem nieugięta i sprzeciwia się wprowadzeniu tego typu pomocy.
Sankcje karne
Za spalonego sędzia zasądza rzut wolny pośredni dla drużyny przeciwnej z miejsca gdzie był zawodnik na pozycji spalonej w momencie zagrania do niego piłki.
Historia
Do roku 1925 aby uniknąć spalonego zawodnik drużyny atakującej musiał mieć przed sobą trzech, a nie jak obecnie dwóch, zawodników drużyny broniącej. W 1990 roku wprowadzono poprawkę, że zawodnik drużyny atakującej nie znajduje się na pozycji spalonej, jeżeli jest na równi z przedostatnim zawodnikiem drużyny broniącej.
