Staatsoper

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Wiedeńska Opera Państwowa (Staatsoper) - gmach ten był pierwszym ukończonym budynkiem na Ringu. 25 maja 1869 roku wystawienie opery "Don Giovanni" Mozarta rozpoczęło działalność sceny operowej. Gmach, w stylu neorenesansowym, spotkał się początkowo z nieprzychylną reakcją wiedeńczyków. Podobno fakt ten uznaje się za przyczynę popełnienia samobójstwa przez architektów budynku, Augusta Siccardsburga i Edwarda van der Nülla. Jednakże zniszczenie tego budynku w wyniku bombardowań w 1945 roku uznano za symboliczny cios zadany miastu. 5 listopada 1955 roku wystawienie "Fidelia" Beethovena zainaugurowało powojenną działalność Opery, która zyskała całkowicie nową widownię oraz scenę wyposażoną w najnowocześniejsze rozwiązania techniczne. W gmachu Opery na szczególną uwagę zasługuje:

• Wielka klatka schodowa - wykonana z marmuru, prowadzi na pierwsze piętro; ozdobiona figurami siedmiu sztuk wyzwolonych dłuta Josefs Gassera oraz malarskie alegorie oper i baletu
• foyer Schwinda - ozdobione scenami z różnych utworów operowych, znajduje się tu również popiersie Jana Kiepury
• Sala Herbaciana - zorganizowana na potrzeby Franciszka Józefa I, który wraz z orszakiem zwykł spędzać antrakty w tym urokliwym, ozdobionym jedwabnymi tkaninami z inicjałami cesarza pomieszczeniu