Stanisław Paderewski

Z Wikipedii

Stanisław Paderewski (ur. 1875 w Sudylkowie, powiat zasławski, zm. 18 listopada 1914), polski inżynier górniczy, oficer Legionów Polskich.

Był synem Jana (zm. 1894, administratora majątków ziemskich) i jego drugiej żony Anny z Tańkowskich, przyrodnim bratem Ignacego Jana, pianisty i polityka. Po skończeniu gimnazjum w 1892 wstąpił do szkoły wojskowej w Kijowie. Nie rozwinął kariery w wojsku rosyjskim wobec odmowy przyjęcia do Akademii Sztabu Generalnego w Sankt Petersburgu; podjął wówczas studia matematyczne na uniwersytecie kijowskim, działając jednocześnie w polskich organizacjach studenckich. Naukę kontynuował na wydziale górniczym Akademii Górniczej w Leoben (1900-1907), gdzie uzyskał dyplom inżyniera górnictwa; studia przerwał na pewien czas w związku z wojną rosyjską-japońską.

Po studiach pracował w wyuczonym zawodzie na Morawach, w Bolesławiu (powiat olkuski), wreszcie w kopalni "Mortimer" w Zagórzu (powiat będziński). Przez cały czas utrzymywał kontakt z polskim ruchem niepodległościowym i jesienią 1914 wstąpił ochotniczo do Legionów. Został dowódcą 3. kompanii (tzw. rzeszowskiej) VII batalionu. Poległ w bitwie pod Krzywopłotami w czasie szturmu na Załęże, do którego poprowadził swoją kompanię. Wg relacji kapelana legionowego o. Kosmy Lenczowskiego: "Podporucznik Paderewski elegantuje się, goli, myje, świeżą wdziewa bieliznę, jakby się wybierał na bal. Skończywszy toaletę mówi: tak mogę już paść." Pochowany we wspólnej mogile legionowej na cmentarzu w Bydlinie.

Źródła:

• Eligiusz Kozłowski, Stanisław Paderewski, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XXIV, 1979