Dyskusja:Strumień świadomości

Z Wikipedii

Jako pierwsza posłużyła się tym Wirginia Woolf, nie Joyce, a i wcześniej były próby. Laforgue (zieew) 19:17, 9 wrz 2006 (CEST)

Niestety, ale Joyce właśnie po przeczytaniu "Wawrzyny już ścięto" odkrytej przez niego na dworcu kolejowym już w 1914 roku rozwijał strumień świadomości. W 1922 wyszedł Ulisses, który był pierwszą książką, w której ta forma monologu wewnętrznego została naprawdę użyta. Virginia przeczytała "Ulissesa" i po kilku latach, w 1925 roku wydała pierwszą swoją książkę ze strumieniem świadomości- "Panią Dalloway". Później użyła strumienia w "Falach" i "Do latarni morskiej". Niektórzy utrzymują, że wcześniej użyła go Dorothy Richardson w "Pilgrimage", ale nie stosowała ona połączenia wielu myśli, wielu bohaterów jak to Joyce mistrzowsko ukazał we fragmencie o Mabbot Street, więc użyła tylko zwykłego monologu wewnętrznego. Niektórzy dopatrują się fragmentów strumienia świadomości już w "Portrecie artysty z czasów młodości", który choć opisuje tylko jeden umysł łączy wiele skojarzeń spoza percepcji głównego bohatera.